Politik duruşları da, radikalliğin geçer değer olduğu zamanın ruhuna da uygun. Zira oy vermekle eş tutulan demokrasiyle sorunları olduklarını söylüyorlar. Aklın ve duygunun birleştiği bir demokrasi tanımı yapıyorlar. Sınırları da sevmiyorlar.

Candan YILDIZ

İsyanlarının teyidiydi Diyarbakır Newroz sahnesi…

Sahne aldıkları an,  polis zaman doldu gerekçesiyle elektriği kesti ama onlar  yağmura rağmen bekleyen gençleri hayal kırıklığına uğratmadılar. Ceplerinde isyan sözleri, çıplak sesle dillendirdiler sözlerini.  Aslolan da, o sahnede kendi yaşıtlarıyla buluşmaktı onlar için. İran-Mahabad şehrinin yeraltı müziği; hip hop icracısı iki genç; Ferhad Mansuri ve Peyman Dilşad’tı Newroz sahnesini terk etmeyen.

Batı’ya ait olan her şeyin yasak olduğu İran’da baskı altındaki bir kültürü; Kürt kültürünü hip hop’la dile getirmek gibi bir "suç" işleyen bu gençler, gözaltılara, baskınlara rağmen gizli gizli müziklerini  kaydetmişler yıllarca.  Bizdeki Şivan Perwer kasetleri gibi kayıtları gizli gizli, elden ele, evden eve ulaşmış yıllar içinde. Yasal olmayanın merakla hızla yayılması diyelim.

"Özgürlüğe ait her düşünce hip hop’ta var. Baskı altında olan sınıflar, onların örgütlülüğü için yapıyoruz" sözleriyle tanımlıyorlar müziklerini. Başlangıçta çevreleri de hip hop’a karşı çıkmış:  "Bu işi yapmaya başladığımızda etrafımızdakiler bile şeytani olarak tanımladılar. Kendi kültümüzü unutturmakla, asimile etmekle suçladılar". Ama yılmamışlar.  2007’de İran Kürdistanı şair ve edebiyatçıların sözlerini albümlerine taşımışlar.  Fikirleri değişmeye başlamış, hatta destek vermeye başlamışlar.  Gençliğin geçmişle bağı olmayı başarmışlar.

Sözleri ise radikal, keskin ve sistemle çatışan içerikte.  Melodi ya da ezgiye sahip olmasını istemiyorlar. Melodinin bir tat vereceğini ama eğlenceye dönüşeceğini düşünüyorlar. Bu nedenle ritim ve söz önemli olanlar için. Bir örnek sunmaları istiyoruz ve gönülden söylüyorlar:

"25 bin kadın satın aldı kesti yırttı dağıttı,
Çürümüş bir başkan için
Biz canlıyız , tutsağız, deliyiz
Kimin için olduğu fark etmez…"

Sözlerinde, Kürtlerin kültürü, gerçekliği var.  Devlet sistemine, egemenlere, halkların kültürlerine baskı uygulayan bütün sistemlere karşılar.  Sadece sorunlar, çelişkiler, tespitler, sonuçlar yok, kendi deyimleriyle çözüm de var:  "Bilinç altında gizlenmiş duygular isyana dönüşerek birliğe ulaşmalı. "

Politik duruşları da, radikalliğin geçer değer olduğu zamanın ruhuna da uygun. Zira oy vermekle eş tutulan demokrasiyle sorunları olduklarını söylüyorlar. Aklın ve duygunun birleştiği bir demokrasi tanımı yapıyorlar. Sınırları da sevmiyorlar.

Kendini yeniden tanımlama ve var etme olarak tanımladıkları hip hop’u Fars gençliği de dinlemeye başlamış: "İran’da bazı siteler var. "Underground-yeraltı" işleri yayıyorlar. Fars gençliği Kürtleri yakından takip ediyor. Şaşkınlık içindeler. Anlamasalar da söyleme biçimini etkileyici buluyorlar." Sadece kendi dillerinde (Sorani) hip hop yapmayı , popülerlikten uzak durmayı tercih ediyorlar. "Hip hop’un çıkışına, başkaldırısına ihanet etmeyeceğiz" diyorlar .

Sınırlar üstü Kürt gençliğinin politik izini takip etmek için, hip hop güçlü emareler taşıyor. Diyarbakır Newroz alanını son ana kadar terk etmeyen gençler geniş manada geleneksel olanın ötesine geçiyor.  Alanda kendi kahramanlarının büyük posterleri de buna işaret ediyor.