Amberin Zaman IŞİD liderine 'seks kölesi' olan Sipan’ın iç acıtan hikayesini yazdı

Fotoğraf: Amberin Zaman/Al-Monitor- Sipan Murad'ın Rottweil, Almanya'da yaptığı bir eskiz, 18 Şubat 2022

---

Al-Monitor yazarı Amberin Zaman, 15 yaşında IŞİD tarafından esir alınıp IŞİD lideri Bağdadi’nin en güvendiği yardımcısı el-Adnani’ye 'seks kölesi' olan Sipan’ın yürek yakan hayatını yazdı.

Ona Arapça Bakiye, "kalan" anlamına gelen Baqiya adını vermiştiler. İslam Devleti'nin en üst kademelerine kadar ulaştı, Ebu Bekir el-Bağdadi'ye çay servisi yaptı, eski "halife" ve üst düzey komutanları bir saldırı planladığı sırada kulaklarını dört açtı, çocuklarıyla oynadı ve asıl karısı "Um Khaled"e eşlik etti.

Bağdadi'nin en güvendiği yardımcısı Ebu Muhammed el-Adnani tarafından köleleştirildi. İdlib'li Suriyeli, IŞİD'in baş stratejisti ve resmi sözcüsüydü, savaş alanında olduğu gibi yatak odasında da vahşiydi. Öldürmekten zevk alıyor ve Arap atları yetiştiriyordu. Sonra hiç beklenmedik bir şekilde aşık oldu.

Gerçek adı, Kuzey Irak'ta memleketi Sincar'da bir dağdan sonra gelen Sipan'dır. Geçenlerde bir sabah onunla Almanya'nın güneybatısındaki küçük bir kasabada, kendi ismini verdiği köpeği Rottweiler ve hızla büyüyen bir mülteci nüfusu arasına tanıştık.

Gülümsemesi sakindi, gözleri hem nazik hem de hüzünlüydü. "Hoş geldiniz" dedi ve bir kadın muhabir ve Arapça tercümanla birlikte bizi yerel mezarlığın yakınındaki mütevazı bir evin birinci katına götürdü. Üç erkek kardeş, iki kız kardeş ve evcil bir tavşanla paylaştığı apartmanın kapısının önüne bir yığın ayakkabı yığılmıştı.

Sipan Murad, Suriye'deki yedi yıllık esaretinden altı ay önce çıktı. Ezidilerin çoğunlukta olduğu Sincar bölgesindeki cihatçıların Ağustos 2014'te kuşattığı, yüzlerce erkeği topladığı, onlara kurşun sıktığı ve cesetlerin büyük çukurlara döktüğü çamurlu köy Koço'dan. Doğurganlık çağına aşmış kabul edilen kadınlar, Sincar'da tekrarlanan bu korkunç onlara eşlik etti. Genç kadınlar ve kızlar, cinsel köle olarak pazarlanmak üzere Musul ve Suriye'ye sürülüyorlardı.

Nobel Ödülü sahibi Nadia Murad, yüzyıllarca vahşice zulme uğrayan ve şeytan olarak aşağılanan azalan dini azınlığın katlandığı dehşetler, dünyaya duyurduğundan beri içinde bulundukları kötü duruma dair sayısız açıklama duyuldu.

EN AZ 10 BİN EZİDİ ÖLDÜRÜLDÜ

Tecavüz ve infazların en az 10 bin Ezidi'nin hayatına mal olduğuna inanılıyor ve Birleşmiş Milletler ve diğer birçok uluslararası kuruluş tarafından resmen bir soykırım olarak kabul ediliyor. Irak hükümeti Sincar'da düzinelerce cesedi toplu mezardan çıkarmaya devam ederken, diğer kurbanların aranması sürüyor. Bu hafta, Hardan köyünde yedi toplu mezar daha bulundu.

Ezidilerin "mir"i veya prensi Hazım Tahsin Bek, Irak'ın özerk Kürdistan Bölgesi'nin başkenti Erbil'de Kasım ayında verdiği bir röportajda, şimdiye kadar 3.550 Ezidi'nin kurtarıldığını, ancak 1293 kadın ve 1470 erkeğin daha kayıp olduğunu söyledi. Bek, "Kızlarımızı eve getirmek için kaçakçı ağlarına güvenmeye devam ediyoruz, ancak her geçen yıl umutlarımız azalıyor" dedi.

Sipan ise ölümden döndü. Ailesi, Sipan'ın 2017 uluslarararası koalisyonunun IŞİD'in eski başkenti Rakka'daki bir binaya düzenlediği hava saldırısında öldüğüne inanarak, ikisi de Kocho katliamında öldürülen babası ve en büyük erkek kardeşinin mezarının yanında onun için sembolik bir mezar kazmıştı.

"Sipan, İslam Devleti'nin en üst düzey liderleri tarafından tutuldu. Muazzam bir cesaret gösterdi ve hayatta kalmayı başardı. Hikayesi duyduğum hiçbir şeye benzemiyor ama kesinlikle doğru" dedi Bek. "Bana bunu anlatmalısın" demişti. Yapacağıma söz verdim.

Sipan, üç ay sonra oturma odasındaki kanepede sakin bir ağırbaşlılıkla, ellerini kucağında kavuşturarak oturdu ve ilk kez bir gazeteciye çilesini ayrıntılarıyla anlattı. Kendine acıma izi yok. Kurban olmayı reddediyor, "Kaderimi paylaşan tüm kızların ve kadınların sesi, bir büyükelçi olmak istiyorum" dedi.

İLK ESARET, İLK ŞOK

İlk günler, Kocho'da genç arkadaşlarıyla birlikte yaşadıklarının bir özeti… Topluca bir okula topluca sürülüp tüm değerli eşyalarının elinden alınması…  Erkeklerin pislik bulaşmış kamyonetlerle götürülmesini çaresizce seyrederken, hayatta kalan diğer genç kadın arkadaşlarıyla birlikte annesinden ve kardeşlerinden ayrılıp başka Rakka’ya nakledilmesine ilişkin tüyler ürpertici hikayelerini yansıtıyor. Ancak, son IŞİD lideri Bağdadi'nin ikinci komutanı Adnani, Cezayirli muhafızları ile kuşatılmış bir halde tutulduğu yere girdiğinde kaderi alışılmadık bir dönüş yaptı.

O zamanlar 38 yaşında olan Adnani sakallı, göbekli ve orta boyluydu. Koyu renk bir tunik ve ona uygun bir pantolon giymişti ve kafası siyah beyaz kareli bir keffiye ile sarılmıştı. Güneş gözlüğünü çıkardı ve sıraya girmeye zorlanan kızları inceledi. Yere sinmiş olan Sipan'ı hemen gördü. Kalkmayı reddedince saçlarından tutup bir köşeye itti.

Sipan ile birlike başka üç kızı, Sincar şehrinden iki kız kardeş ve Suriye'nin El Kahtaniye kasabasından kızı seçti ve onları yerel halk arasında "Soyguncular Caddesi" olarak bilinen Al Doubad semtindeki villasına sürdü. O zamanlar 15 yaşında olan Sipan kızların arasındaki en genciydi.

"İki katlı, yüzme havuzlu ve bahçeli büyük bir villaydı. Bizi ikinci kata çıkardı ve bir odaya kilitledi. Pencereler mühürlendi ve kepenk indirildi. Tam bir şok durumundaydık. Yemek yiyemedik. Çok korktuk, ailelerimize ne olduğunu merak ettik. Hiçbir şey söylemedik. Hep ağladık" diye hatırlıyor Sipan, ekliyor: "Ama bize dokunmadı."

Üçüncü gün, Adnani'nin karısının annesi, erkek kardeşi ve iki çocuğuyla birlikte yaşadığı Türkiye sınırına yakın El-Bab kasabasına götürüldüler.

"Uzun boylu ve beyazdı, 20 yaşlarındaydı ve adı Betül'dü. Kendisine 'leydim' dememizi ve 'başını eğip senden bir şey istediğimde evet diye cevap vermemizi istedi' söyledi. Tüm ev işlerini bize yaptırdı ve bize yemek artıklarını yedirdi. Çok zenginlerdi. Bize köle gibi davrandı. Adnani geldiğinde bizi bir odaya kapatırdı. Bizi onun gözünden uzak tutmak istedi. Annesi bize daha iyi davranıyordu. Ağladığımızı görünce gelip bize sarılır ve 'Bunun yanlış olduğunu biliyorum, bana teyze diyebilirsin’ derdi."

KIZLARA İSLAM EĞİTİMİ VERİLDİ

Burada geçirilen zamanın amacı kızları İslam'a döndürmekti. Betül'ün kardeşi Ebu Mücahid, bölgede tanınmış bir şeyhti. Onlara Kur'an okumayı ve Hz.Muhammed'in hayatını öğretti. Sipan bana, "Başıma gelenlerden sonra hiçbir dine inanmıyorum" dedi.

Aradan bir ay geçtikten sonra kızların din değiştirdiğinden emin olan Adnani, onları Rakka'daki villaya geri götürdü. Gece geç oldu. En kötüsünden korkarak odalarında toplandılar. Yukarı çıktı ve "Neden odada uyuyorsunuz?" diye bağırdı. Aralarında en büyük olan 24 yaşındaki Sahira, "Bu bizim için daha iyi. İşte istediğimiz bu" diye cevap verdi.

İki saat sonra geri döndü, Sahira'yı sürükledi ve diğerlerinin üzerine kapıyı kilitledi. "Yarım saat sonra ağladığını duyduk. Sipan, "Uyuyana kadar korkudan titriyorduk" dedi. "Sabah beşte geldi ve 'aşağı gel dua edelim' dedi. Aşağıya indiğimizde Sahira korkunç bir durumdaydı. Ona tecavüz etmişti. Yerde bir şilte vardı ve üzerinde gördüklerimiz sayesinde ne olduğunu biliyorduk. Çığlık atmaya başladım. Duştan çıktı ve sabah namazını kıldırdı."

Ertesi gece El Kahtaniyeli kız Halide için geldi. Ertesi gece, Sahira'nın kız kardeşi Jihan'a tecavüz etti. Bundan sonra Adnani her gece gece yarısı intihar yeleğiyle bir kızı almak için ortaya çıktı. "Ceset gibi geri geldiler. Hiçbir şey söylemediler." Sipan'ı hiç sormadı. "Bana dokunmayacağını ummaya başlamıştım."

Adnani'nin bir sabah kızları muhafızları arasında paylaşılmak üzere gönderdi ama Sipan'ı tuttu. Aradan bir ay geçmişti. O an kalbinin donduğunu söyledi. Kendini pencereden atmayı düşündü ama evin etrafı adamlarla çevriliydi:

2BENİ KANEPEYE BAĞLADI…’

"O gece geldi ve beni aşağı indirdi. Onu tekmeledim ve yüzünü tırmaladım, onu uzak tutmaya çalıştım. Bileklerimi kanepenin ayaklarına bağladı ve dirseğiyle ağzımı kapatırken bana vurmaya başladı. Bayılmışım. Güneş doğana kadar hiçbir şeyin farkında değildim. Çığlık atmaya başladım. Beni kanepeye bağladı ve namazdan önce ve sonra defalarca tecavüz etti."

Üst kattaki odada aylarca kabus rutini devam etti. Sipan, "Bebeğim olmasın diye bana hap verdirdi" dedi.

Sipan'ın Suriye'nin İdlib ilinden olan Adnani'nin "kaçmak için bir silah olarak kullanabileceği" güçlü bir adam olduğunu anlaması uzun sürmedi. Villaya sık sık gelen üst düzey İŞİD militanları ona "İslam Devleti'nin mancınığı" diyordu.

ABD Başkanı Barack Obama'dan "Yahudilerin katırı" olarak bahseden IŞİD'in dış operasyonlarının başındaki isim olan Adnani, Paris, Brüksel ve Dakka, Bangladeş'te terör saldırıları düzenleyen geniş bir ajan ağını denetliyordu. Bu yüzden ABD, bu Suriyelinin başına 5 milyon dolar ödül koydu.

IŞİD'e bağlı Furkan medya grubu tarafından Eylül 2014'te yayınlanan bir ses kaydında, "Herhangi bir Amerikalıyı, Fransız’ı veya müttefiklerinden herhangi birini öldürmeye çalışın. EYP veya silah kullanamıyorsanız, onu izole edin ve bir taşla ezin veya bıçakla boğazlayın veya uçurumdan atın veya araba ile ezin. Bunu yapamıyorsanız, evini veya arabasını veya dükkânını veya çiftliğini yakın. Bunu yapamıyorsan yüzüne tükür. Eğer yapmıyorsanız, inancınızı gözden geçirin."

Sipan onun güvenini kazanmak için boyun eğmiş numarası yaptı. Köleleştirilmesinden birkaç ay sonra, evin içinde özgürce dolaşmasına izin verildi. Adnani için yemek pişirmeye ve Adnani'nin dizüstü bilgisayarına yazı yazacağı ve çeşitli kağıtları imzalayacağı ofisi de dahil olmak üzere evde temizlik yapmaya başladı. Adnani, Sipan’a et ve baharatlarla hazırlanan bir Yemen yemeği olan Mandi pirincinin nasıl yapıldığını öğretti.

Korumaların artık eve girmesine izin verilmedi.

Herhangi bir telefon görüşmesi yapabilir miydi? Hayır, Adnani cep telefonu taşımıyordu.

ADNANİ KÜÇÜK KIZA AŞIK OLDU

Adnani onunla konuşmaya başladı. "Bana parfümler, gecelikler ve sahte mücevherler verdi. Uzun elbiseler giymemi veya saçlarımı toplamamı yasakladı. Eğer itaat etmezsem elimi keseceğini söyleyerek tehdit ediyordu."

"Bana da saygı duymaya başladı. Bir şey isterken 'lütfen' diyordu. Planım işe yarıyordu. Adnani bana aşık oluyordu."

Sipan’a 2000 yılında "cihada" katılmak için Irak'a taşınmadan önceki özel hayatını, İslam'ı nasıl öğrendiğini anlattı. Gerçek adı Taha'ydı: "Bana her zaman 'Seninle konuştuğumda benim için bir teselli kaynağısın' derdi. İntikam planladığımı bilmiyordu."

Ardından Sipan'ın ofisine girmesine izin verildi ve misafirlerine çay ve tatlı ikram etmeye başladı. El-Bağdadi ve Sipan'ın "en önemli eşi" olarak tanımladığı Um Khaled veya Khaled'in annesi, birkaç haftada bir villayı ziyaret ederdi. Bağdadi, altın işlemeli siyah bir pelerin altına sivil kıyafetler giydi. "Dindar bir adam gibi görünmek istiyordu. Bir türban giyiyor ve bir asa taşıyordu."

Yeni saldırıların planlandığı bu toplantılara, aralarında Çeçen komutan Ebu Ömer el-Şişani'nin de yer aldığı çeşitli IŞİD çeteleri de katıldı.

Adnani gittiği gezilere Sipan'ı da götürmeye başladı. Onun yanında olmasını seviyordu. Kadınlar tarafından yönetilenler de dahil olmak üzere farklı askeri kamplara gittiler. "Onlar gibi güçlü olmamı istedi. İyi bir İslam Devleti lideri olabileceğime inanıyordu." Sipan’a silah kullanmayı öğretti ve hedef talimi için onu Fırat Nehri kıyısına götürdü. Ara sıra şehrin dışında, Arap atlarını tuttuğu bir çiftliğe giderlerdi.

Dışarı çıktıklarında Sipan, siyah bir çarşaf, bir başörtüsü ve peçe ile tamamen örtünmek zorundaydı. Değerli bilgiler olacağını umduğu şeyleri toplamaya başladı. Hepsini kaydetmesi gerekiyordu. Ofisinden bir defter ve tükenmez kalem çaldı, ardından Adnani'den oyuncak ayı istedi ve "Oyuncaklarımı özledim" dedi.

Deftere gördüğü kişilerin, söylediklerinin ve Adnani'nin onu götürdüğü gizli yerlerin açıklamalarını doldurmaya başladı. Peki ya kendi hisleri? Sipan, "Onları da yazdım" dedi.

OYUNCAK AYIYA GİZLENEN GÜNLÜK

Defteri gizlemek için ayıyı kullandı. Sırtını kesti, yer açmak için bazı malzemeleri çıkardı ve tekrar dikti. Sipan, "Dünyanın okuması için çıkarmayı umuyordum. Ölsem bile." dedi. Hatırlama kararlılığı ile güçlü bir unutma dürtüsü arasında gidip gelen zaman algısı bulanıklaştı ve şu anda kesin tarihleri hatırlamakta güçlük çekiyor.

Sipan'ın yeni hayatının tuhaflığı belli ki sınır tanımıyordu.  2014’ün sonlarında Adnani onu cihatçıların esir düşen ve diri diri yakılan Ürdün Kraliyet Hava Kuvvetleri pilotu Muath al-Kaseasbeh'in katledilmesini izlemeye götürdü. Gösteriye katılan tek kadın oydu: "Kafası kesilmiş kafalar, cesetler görmüştüm ama o gün yeni bir dünyaya girdim."

Ürdünlü pilotun 3 Şubat'ta cihatçılar tarafından Rakka yakınlarındaki çölde infazının 20 dakikalık bir videosu büyük küresel bir tepkiye yol açtı. Fotoğrafta, 22 yaşındaki pilotun tutulduğu kafese giden gazyağıyla ıslanmış hatta bir meşale tutan, yüzü maskeli, muharebe kıyafetleri içinde bir militan görülüyordu. Sipan, bu adamın Adnani olduğunu söylüyor. Sanki onu etkilemeye çalışıyor gibiydi: "Pilotun ailesinin bunu bilmesini istiyorum. Gerçeği hak ediyorlar."

Adnani, bazıları dokuz yaşında olan Ezidi kızları kaçırdı. Gruplar halinde villaya getiriliyor ve orada en fazla iki gün tutuluyordu. Onlara dokunmadı. Abu Omar al-Urduni adında bir adam onları Adnani'den alıp Türkiye, Lübnan ve Körfez ülkelerinde satmak için götürürdü. Sipan'ın kızlarla konuşması yasaktı. Onları duşa sokup yeni giysiler giydirdi. Adnani bunlardan herhangi birini tanıyıp tanımadığın sorardı. Kalbini kırılıyordu ama planına bağlı kalması gerekiyordu.

İğrenmesi arttıkça Adnani'nin ona olan takıntısı da arttı. Ailesini görme taleplerini kabul etti. "Onlara ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu." Adnani, o zamanlar zorla "hilafet yavrusu" olarak yetiştirilen küçük erkek kardeşlerinden 11 yaşındaki Majdal'ı ve o zamanlar beş yaşında olan en küçük erkek kardeşleri Neçirvan'ı ve annesini Sipan'ın yanında bir hafta geçirmeleri için villaya getirdi.

Annesi ve Neçirvan'ın Irak'ın Telafer kentinde tutuklu takası için "pazarlık fişleri" olarak ayrı bir gözaltı merkezinde tutulduğunu öğrendi. Öldürülen kardeşinin o sırada hamile olan karısı, iki çocuğuyla birlikte köleleştirilmişti. Nerede olduğu bilinmiyordu.

ANNESİNİ SON GÖRDÜĞÜ AN

"Annem bu duruma daha fazla dayanamadı. Sipan'ı gördükten sonra kalp krizi geçirdi. Onu hastaneye götürdüler" diye hatırlıyor Majdal. Bu, Sipan'ın onu canlı olarak gördüğü son andı.

Adnani'nin tutkusu Bağdadilerin gözünden kaçmadı. "Bana neredeyse bir eş gibi davranmaya başladı. Onlardan bana saygılı olmalarını istedi ve oldular." "Ana" karısı Um Khaled onu, itaatsiz sabayalara nasıl işkence yapılacağına dair ipuçlarının konuşulduğu Rakka'daki kadın toplantılarına götürdü. Sipan, onların dengi kabul edilmedi ama ona sabaya muamelesi de yapılmadı. Onun durumu benzersizdi.

Adnani, Sipan'ı Bağdadi'nin Musul'daki villasına götürmeye başladı. "En az dört kez oraya gittik." Onun huzurunda peçe takması gerekmiyordu.

Sipan’ın doğal manyetizmasından etkilenen Bağdadi'nin onunla etkileşime girmesi uzun sürmedi.

"Ona neden kardeşlerimizi ve babalarımızı öldürdüğünü, neden kızlara tecavüz edip anneleri çocuklarından ayırdığını sordum. Bana geçmiş asırları ve Müslümanların nasıl kâfirleri öldürüp kadınları yakaladıklarını anlatmaya başladı."

"Kâfir miyiz?" diye sordum. "Evet" dedi. Ben de "Biz Allah'a taparken nasıl kâfir oluyoruz?" diye cevap verdim. Bana İslam dışında bütün dinlerin batıl olduğunu söyledi."

"Saatlerce konuştuk ve beni ikna ettiğini düşündü. Sonunda bana, 'Bize çok fayda sağlayacak güçlü ve cesur bir kızsın' dedi ve sonra bana 'Bundan sonra adın Bakiya olacak' dedi."

ADNANİ’NİN ÖLDÜRÜLMESİ

2015 yılına gelindiğinde, ABD liderliğindeki koalisyon bomba yağdırır ve Suriyeli Kürt müttefikleri cihatçılarla sahada savaşırken "Hilafet" küçülmeye başladı. Ağustos 2016'da Batılı haber kaynakları Adnani'nin El Bab yakınlarında bir koalisyon hava saldırısında korumasıyla birlikte öldürüldüğünü bildirdi. Bu büyük bir darbe olarak nitelendirildi. Sipan'ın dünyası bir kez daha yıkıldı.

Bağdadiler onu Musul'daki villaya geri götürdüler. "Adnani beni onlara emanet etmişti, onlar da benden sorumlu hissettiler." Hayat o kadar tatsız değildi. Adnani'den kurtulan Sipan, Bağdadi’nin oğlu Halid ve kızı Wafaa ile bir zamanlar Koço'da köyden diğer çocuklarla yaptığı gibi bahçede futbol oynayarak uzun saatler geçirirdi.

"Cristiano Ronaldo'yu seviyorum" derken yüzü ilk kez aydınlandı. Wafaa ve o aynı yaştaydı, Halid bir yaş büyüktü. Babasının annesi izlerken evlerine getirilen Yazzidî kızlara babasının nasıl tecavüz edeceğini Sipan'a anlattı. Sipan, "Wafaa güzeldi" diye hatırlıyor.

Yine de "başka insanları öldüren insanlarla yaşamak" fikri aklından hiç çıkmadı.

Ev tam bir "kale gibiydi" ve Bağdadi'nin kitaplarla dolu bir kütüphanesi vardı. Gerçek adını hatırlamadığı kendisinden genç erkek kardeşlerinden biri aileyle birlikte yaşıyordu. Uzun boylu, zayıftı, teni Bağdadi'den daha koyuydu ve gri renk sakalı vardı. Çocuklar ona Arapça amca anlamına gelen "Ammu" derlerdi. Bağdadi'nin üç aylık kızı Nusayba ile bir gün Türkiye'ye gitti. Kalbinde bir delik vardı ve orada tedavi görecekti. Geri gelmediler.

Üç hafta sonra aile onu bodrumda kilitli bırakarak ortadan kayboldu. O sırada koalisyon bombardımanları yoğunlaştı ve Bağdadi kaçmak zorunda kaldı. Sipan, durumunun değiştiğini söyleyebilirdi. Bir gün sonra döndüler. Durumu daha sonra daha da kötüye gitti. Um Khaled, günlüğüne yazarken onun üzerine yürüdü. "Bu nedir?" diye sordu. Um Khaled günlüğünü onu elinden alıp okumaya başladı. Yüzü karardı.

Sipan bodruma itildi, burada Bağdadi onu dövmeye başladı, sırlarını kiminle paylaştığı konusunda onu sorguya çekerken elektronik şok copuyla dürtmeye başladı. İşkence haftalarca devam etti. "Ölümden daha kötü bir şey bekliyordum."

BAĞDADİ’NİN TECAVÜZ GİRİŞİMİ

Bağdadi ona tecavüz etmeye çalışırken uzun ve iri Um Khaled onu yere tutmaya yardım etti. Ancak girişimleri bir koalisyon hava saldırısı dalgasıyla kesintiye uğradı. Sipan kurtulmuştu.

Öyleyse neden onu öldürmemişlerdi? Belki de bu Adnani'nin anısına saygısızlıktı. O, onun "vassiyası"ydı ve onlara vasiyet edilmişti. Ama o zaman Bağdadi neden onu kirletmeye çalışsın? Sebep ne olursa olsun, Sipan hasta ve zayıftı ve koalisyon güçleri yaklaşıyordu. Ekim 2016'da ondan kurtulmaya karar verdiler ve onu Rakka'daki düşük seviyeli bir IŞİD militanının ailesine gönderdiler.

IŞİD militanı evli ve iki çocuk babasıydı ve küçük bir apartman dairesinde yaşıyordu. Sipan, zorlayıcı seks nedeniyle anemi ve kronik jinekolojik problemler geliştirmişti. Karısı tedavi için onu hastaneye götürürdü. Sipan'ın dışarı çıkmasına izin verilen tek zaman buydu. "Eşi bana karşı nazikti."

Sipan'ın kafası karışmış ve bunalmıştı. İsimlerini hatırlamıyor. Amaç neydi? Her şeyini kaybetmişti. "Defter benim kartımdı" dedi. Ocak ayında militan ona bir seçenek sunarak, "Bizimle bu şekilde kalmanız artık uygun değil" dedi. Ya onun sabayası olacaktı ya da evlendirilecekti. "Aileme geri dönmeye ne dersin?" diye sordu. "Artık Müslümansın. Eğer geri dönersen kafir olursun ve cehenneme gidersin" diye cevap verdi, İslami terim olan "kafir"i kullanarak. Sipan bir kumar oynadı ve evlenmeyi seçti.

Ocak 2017'de, 22 yaşındaki Lübnanlı IŞİD savaşçısı ve Adnani'nin kişisel korumasının yakın bir arkadaşı olan Abu Azam Lubnani'ye teslim edildi. "Beni ona bedava verdiler. Yıkılmıştım ama artık benim için gerçek olanın bu olduğunu ve bunu kabul etmem gerektiğini biliyordum."

IŞİD MİLİTANIYLA EVLENMESİ

Lubnani onunla İslami bir törenle evlendi. Başka karısı veya sabayası yoktu. "Uzun boylu, kaslıydı ve uzun, kirli sarı saçları vardı. Bana iyi davrandı, her gece eve geldi."

Ailesini görmek istedi. Lubnani, Majdal'ı Al Rai'deki bir askeri kampta buldu ve üç günlük bir ziyaret için dairelerine getirdi. "Lubnani'nin kardeşimi sevdiğini söyleyebiliriz. Ona iyi davranıyordu," diye hatırladı Majdal. Ama Sipan solgun ve cansızdı. "Ailemizi bir daha görürsen, onlara öldüğümü söyle. Söyle onlara benim için bir mezar yapsınlar" dedi Sipan. Majdal reddetti.

Majdal yaklaşık iki ay sonra, kaçmayı başardı ve on binlerce Ezidi'nin yerinden edilmiş kamplarda yaşadığı Irak Kürdistanı'ndaki Dohuk'a geri döndü. Hikayesi, Hollandalı gazeteci Brenda Stoter Boscolo'nun "Unutulmuş İnsanlar" başlıklı Ezidi soykırımı hakkındaki kitabında yer alıyor. Kapağında Majdal’ın fotoğrafı yer alıyor.

Majdal Iraklı Kürt güvenlik yetkilileriyle yaptığı görüşmede, kız kardeşinin nerede yaşadığını anlattı. "Bir harita çıkardılar ve benden onun tam olarak nerede olduğunu açıklamamı istediler." Majdal kendisinden yaptı.

Kısa süre sonra koalisyon savaş uçakları binayı vurdu. "Artık kız kardeşimi kurtarmakla ilgilenmediklerini anlıyordum. Lubnani'yi almak istediler," dedi Majdal. Ama Lubnani evde değildi. Bina, Sipan'ın gömülü olduğu bir moloz yığınına dönüştü.

ÖLÜMDEN MUCİZE KURTULUŞ

Kurtarma görevlileri onu ölü sanıp cesedini bir ceset yığınının üzerine attı. Cenazenin defnedilmesine yardım eden hemşire, Sipan'ın bilincinin kapalı olduğunu ama nefesinin kesildiğini fark edince kader bir kez daha araya girdi. Onu bir hastaneye gönderdi. Karnında büyük bir kesik vardı ve kana bulanmıştı.

Sipan bu hastanede üç ay geçirdi, bilinci gidip geliyordu. Hemşire onun hayatta kalmasını sağlamayı kendine görev edinmişti. "Yanımdan hiç ayrılmadı. Bana kim olduğumu sormaya devam etti. Hiçbir şey söylemedim. İyileşip kaçmayı umuyordum." Ama yarası enfeksiyon kaptı. Zayıftı ve başı dönüyordu, "tek başıma bir bardak su bile içemiyordum." Kaçmak bir seçenek değildi.

Bu arada hemşire araştırma yapıyordu. Lubnani bir gün başucunda belirdi. Kısa bir süre sonra onu yeni evine götürdü. Ancak koalisyonun Rakka'yı geri alma kampanyası ciddi bir şekilde başlamıştı. Dışarı çıkma zamanıydı.

Yaklaşık bir yıl boyunca Irak sınırındaki El-Bukemal'den başlayarak bir güvenli evden diğerine geçtiler, ardından Hacın, Haseke ve son olarak Deyrizor'a geçtiler. Sipan tam olarak iyileşememişti ve yanında bir bavuldan fazlasını taşıdığı için sürekli acı çekiyordu. Bir çocuk bekliyordu. Lubnani bir bebek istiyordu ama Sipan bunu yapmadı: "Bunu duyduktan sonra ölmek istedim çünkü terörist bir babanın adını taşıyacak bir çocuğum olsun istemedim."

Hamileliğinin yedi ayında, yaraları daha da kötüleşti ve acil sezaryen için sahte bir kimlikle yakındaki bir hastaneye sevk edildi. Bir erkek çocuk dünyaya getirdi. "Adını Halil koydum", dedi ilk kez soğukkanlılığını kaybederek.

Lubnani çok mutluydu… Çocuğunu büyütmek için Lübnan'a dönme zamanının geldiğine karar verdi. Bir kaçakçıyla anlaştılar ve bir arabayla yola çıktılar. Kaçakçının kullandığı arabayla, güneybatı yönünde Lübnan sınırına doğru Suriye çölünü geçtiler. Kaçakçının güvende olduğuna dair garanti verdiği toprak bir patika kullandılar. IŞİD militanlarını taşıyan başka bir araç da önceki gün aynı yoldan geçerek Lübnan'a sağ salim ulaşmıştı.

ÇOCUĞUNUN BABASINI ÖLDÜRMESİ

Lubnani kaçakçıyla en önde oturuyordu. Sipan, üç aylık Halil'i kucağında arkada oturuyordu. "Aniden yüksek bir patlama oldu ve araba kelimenin tam anlamıyla havada uçtu" diye başını salladı. Bir mayına çarpmışlardı. Otomobilin ön tarafından alevler yükseldi. Bir metal parçası bebeğin sırtını delmişti. Kanıyordu ama yaşıyordu. Sipan'ın ellerinde ve yüzünde kesikler vardı. Bebeği göğsüne çekti ve dışarı çıktı.

Kaçakçı arabanın yanından sarkıyordu, bağırsakları dışarı fırlamış, bir bacağı kopmuş, diğer bacağı arabanın içinde sıkışıp kalmıştı. Lubnani ağır yaralandı ama kaçakçıyı çıkarmaya çalışıyordu. "Kaçakçı hayattaydı ama çok acı çektiğini söyleyebilirdim."

Lubnani intihar kemerini çıkardı ve yere oturdu, bacakları sersemlemiş bir şekilde önünde uzandı. "Ne yapacağımı tartmak için bir saat boyunca yanında oturdum." Bebeği sol kalçasının üzerine koyarak ayağa kalktı, Lubnani'nin silahına uzandı, sırtına doğrulttu ve tetiği çekti. Anında öldü. Hemen ardından kaçakçıyı vurdu ve silahı fırlattı, bebeği abayasına sardı ve yürümeye başladı.

Bugün herhangi bir pişmanlık hissetmiyor:

"Lubnani masum insanları katleden bir devlete hizmet eden kötü bir adamdı. Bana mahkûmları yerde sıraya dizip arkalarından ateş ederek 'Allahu Ekber' diye bağırdığı videoları gösterdi. Bununla gurur duyuyordu. Onları öldürmeseydim, asla özgür olamazdım. Bu benim son şansımdı."

Sipan, çölde bir sığınak bulma umuduyla amaçsızca dolaşırken nerede olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Bebeği göğsüne bastırdı. Daha şiddetli kanıyordu. Çok geçmeden nabzını hissedemez oldu. "Kendime sürekli, 'O iyi olacak. İyileşecek." diye telkinde bulunuyordu…

Gece yaklaştıkça bebeğin vücudu kaskatı kesildi ve soğudu. Sipan, "Ona yeniden hayat vermek için yanaklarına tokat attım" dedi. İlk defa yanaklarından yaşlar süzülmeye başladı. Parmaklarıyla onları uzaklaştırdı, kısa bir süre durdu ve anlatıya devam etti ya da denedi. "Bir çukur kazdım ve bebeğimi çöle gömdüm" dedi. Gözyaşları yeniden sel oldu. Mola vermeye karar verdik.

Sipan, tamamen uyuşmuş halde çölde yürümeye devam etti ve terk edilmiş bir ahıra benzeyen bir yapı  gördü: "Oraya geldim ve öylece yıkıldım." Yüzüne çarpan su ile uyandı. Altmışlarında orta yaşlı bir Bedevi ona bakıyordu. "Uyan kızım", diye seslendi. Sipan'ı eşi ve iki kızıyla paylaştığı çadırına götürdü. Bir çobandı. Onu, 2011'de ayaklanmanın başladığı yer olan ve şimdi rejimin kontrolü altındaki güneybatı şehri Deraa'daki bir hastaneye götürdüler. "Ekim ayı olmalı" dedi Sipan…

İKİ YILDA ÇÖLDE BEDEVİLERLE GEÇEN HAYAT

Sipan neredeyse iki yıl boyunca Bedevilerle birlikte yaşadı, onların koyunlarını gütmelerine ve sebze yetiştirmelerine yardım etti. Gücünü yeniden kazanmaya başladı. Onların IŞİD'le bağlantılı olmadıklarından emin olduktan sonra hikayesini paylaştı. Ancak çiftçi, telefonunu kullanmasına izin vermedi. Yetkililer tarafından izlenebileceğinden ve başının belaya girmesinden ya da ailesinin onu kaçırmakla suçlayacağından endişeliydi. Bununla birlikte, emeği için ona ödeme yaptı ve Sipan Temmuz 2021’e kadar kendisine ikinci el bir Samsung J1 olan cep telefonunu satın almak için yeterli parayı biriktirdi.

Sahte bir erkek kimliği olan "Usame" ile bir Facebook hesabı açtı ve Ezidi hesaplarını aramaya başladı. Bir Talal Yezidi buldu ve erkek kardeşlerinden herhangi birini tanıyıp tanımadığını sorarak ona ulaşmaya karar verdi. Majdal'ın numarasını verdi. Majdal'a WhatsApp'tan mesaj atarak, "Kız kardeşin Sipan nerede?" diye sordu. Majdal, "O öldü. Dört yıl önce öldü" cevabı verdi.

Sipan ona tekrar mesaj attı. "Öldüğünden emin misin?" Majdal emin olduğu cevabını verdi. Aile, koalisyonun Rakka'da Lubnani ile birlikte yaşadığı binaya düzenlediği hava saldırısını duymuş ve onun öldüğünü varsaymıştı. "Ya kız kardeşin hakkında sana bilgi verirsem, bana ne vereceksin?" diye sordu. "İstediğin her şey," diye yanıtladı. Bu sefer video açıkken onu aradı. "Önce beni tanımadı. Şok oldu" dedi Sipan.

Kısa süre sonra mucizevi haber beş kız kardeşine ve hayatta kalan diğer üç erkek kardeşine ve ayrıca hayatta olduğunu öğrenince şoke olduğu annesine ulaştı. Para alışverişi yapıldı, bir kaçakçı bulundu ve Bedeviler Sipan'ı Şam'a götürdü, burada bir kaçakçı onu aldı ve çöl üzerinden ABD destekli Suriye Demokratik Güçlerinin kontrolü altındaki Haseke'ye götürdü.

Orada bu tür vakalarla ilgilenen bir Ezidi örgütüne emanet edildi, temiz giysiler verildi ve bir hafta sonra sınıra götürüldü. Sınır muhafızları elinde hiçbir belgesi olmadığı için onu geri çevirmeye devam etti. Merhametlerini isteyen Kocho'nun muhtarı Naif Jasso'nun yardımıyla sınırı geçmeyi başardı. İki erkek kardeşi onu selamlamak için oradaydı. Çok net hatırladığı tek tarih: 2 Ağustos 2021, "Özgür olduğum gün."

DOHUK’TA SORGU

Kardeşler, Iraklı Kürt güvenlik yetkilileri tarafından Dohuk'a doğru yola çıktı, burada Amerikalıların olduğu bir odada sorguya çekildi.  "Bana IŞİD liderlerinin resimleriyle dolu bir albüm gösterdiler ve 'tanıdığınız var mı?' diye sordular." Tanıdığı fotoğraflardan biri, 2019'da IŞİD lideri el-Bağdadi’nin ölümünün ardından IŞİD lideri olan Iraklı Ebu İbrahim el-Kureyşi'ye aitti.

Her iki adam da Suriye'de Türkiye sınırına yakın ABD askeri operasyonlarında öldürüldü. El-Bukemal'deki güvenli bir evde Kureyşli'yi görmüş ve onun İdlib'e gideceğini söylediğine kulak misafiri olmuştu. "Amerikalılara bunu söyledim. Ama bana çok fazla detay sormadılar" dedi.

Sipan, Bağdadi'ın ilk eşi Asma Fawzi Muhammed Al-Qubaysiyi de 2018 yılında Türkiye tarafından sınırdaki Hatay ilinde çekilmiş bir fotoğrafından tanıdı.

Sipan değişmiş bir dünyaya geri dönmüştü… Halkının çoğu, sefil ve aşırı kalabalık kamplarda yaşıyordu. En küçük kardeşi Nechirvan'la birlikte esir değişimiyle serbest bırakılan annesi, 2015 yılında başlatılan bir program kapsamında Almanya'nın Baden-Württemburg eyaletine gelmişti.

Geriye kalan erkek kardeşi ve iki kız kardeşi evliydi ve IŞİD tarafından esir tutulmadıkları için bu haklardan yararlanamadılar. Ve Majdal zamanında kaçmamıştı. Sipan onlarla birlikte Irak Kürdistanı'ndaki kampa yerleşti.

İlk günler zordu. "Bazı kişiler, 'onlarla anlaştığım' için Suriye'de yedi yıl kaldığımı söyleyerek benimle alay ediyor ve bana zorbalık ediyorlardı." diye anlattı o günleri…

KENDİ MEZARINI ZİYARET

15 Ağustos'ta Sipan, ailesinin kendisi için diktiği sembolik mezarı görmek için Koço'ya ilk ziyaretini yaptı. "Mezarı gördüğümde büyük bir şok yaşadım. Bir an gerçekten öldüğümü sandım. İşte o zaman gerçekten hayata geri dönmeye başladım. Bana devam etme cesareti verdi."

Sipan, hayatta kalan Ezidilere yönelik bir destek grubundaki oturumlara katılmaya başladı. "Onlarla vakit geçirmekten keyif aldım çünkü beni anladılar, yargılanmış hissetmedim." dedi.

Dikiş dikmeyi ve kek yapmayı öğrendi ve gezilere çıktı. İyileşme süreci daha yeni başlıyordu ki Kasım ayında Almanya'dan annesinin ağır hasta olduğu haberi geldi. Ailesinin gerçeği sakladığını biliyordu: Annesi ölmüştü. Sipan perişan oldu. Gömülmeden önce annesini son bir kez görmesi gerekiyordu. Vize başvurusu için Erbil'deki Alman Konsolosluğu'na koştu, ancak güvenlik görevlileri tarafından geri çevrildi.

Her zaman becerikli olan Sipan, konsolosluk binasının dışında yardım isteyen bir videosunu çekti. Video viral oldu. O ve Majdal'a vize verildi ve annesinin 17 Kasım'daki cenazesi için zamanında geldiler. O ve Majdal şu anda Rottweil'de iltica başvurularının işleme koyulmasını bekliyorlar.

Sipan hala kabuslar görüyor. "Erkeklerin bana tecavüz ettiğini görüyorum… Bebeğimi de görüyorum," dedi kısık bir sesle.

Etnik bir Ezidi psikoloğu olan Jan Kızılhan, Bad Wurttemburg yeniden yerleşim planı için yaklaşık 1.100 Ezidi kadın ve çocuğun seçilmesine yardımcı oldu. 2015 yılında cihatçılar tarafından köleleştirilen yaklaşık 1.403 kadını kişisel olarak muayene ettiğini ve halkının durumunu soykırım olarak tanımlayan ilk kişi olduğunu söylüyor. Kızılhan şu anda öncülüğünü yaptığı Duhok Üniversitesi Psikoterapi ve Psiko-travmatoloji Enstitüsü'nde dekan olarak görev yapıyor.

"Kocalarının, babalarının, kardeşlerinin gözleri önünde infaz edilmesi, köle pazarlarında satılması, toplu tecavüz, işkence, açlık gibi her şeyi işittiğinizi düşünürken, daha da kötülerini anlatan kadın ve çocuklar geldi" dedi.

ALMANYA’DAKİ EZİDİLER

Kızılhan, kadınların geçmişe dönüşler, kabuslar gördüklerini ve "derin bir utanç, aşağılanma ve dünya tarafından terk edilme duygularını yaşadıklarını" söyledi. Ayrıca, son 800 yılda Yezidilere karşı gerçekleştirilen önceki 74 soykırımda katledilen atalarının hikayelerini de hatırlıyorlar. İyi haber şu ki, zaten 200 binden fazla Ezidi'ye ev sahipliği yapan Almanya'daki rehabilitasyonları çok başarılı oldu.

"40'tan fazla genç kadın evlendi ve çocukları oldu. Şu ana kadar tek bir intihar vakası olmadı" diyen Kızılhan, kamplarda çok sayıda intihar vakasının bildirildiğini ve meydana gelmeye devam ettiğini kaydetti.

Sipan, kardeşleriyle birlikte yeni hayatına iyi uyum sağlamış görünüyor: "Artık onların annesiyim."

Eğitimine devam etmek istiyor. "Sınıfımın en başarılı öğrencisiydim." Ve geçmişi silmeye hiç niyeti yok. Bir anı kitabı yazıyor ve bunun "diğer kadınlara ve kızlara ilham vermek için" yayınlanmasını umuyor.