İfade özgürlüğü de 'mukaddes'tir
Can DÜNDAR
ARTI GERÇEK- İktidarı eleştirmenin riskleri yüzünden ikide bir CHP’ye yüklenenlerden değilim. Tersine, bir ucunda İYİ Parti, diğer ucunda HDP olan bir muhalif yelpazeyi, ince diplomasiyle bir arada tutma gayretlerini destekliyorum. Güçlü liderlik eksikliği eleştirisine katılmıyorum; onun neticesini yaşayarak görüyoruz.
Partiyi Atatürkçülükten uzaklaşmakla suçlayarak ayrılanları da yadırgamıyorum; hatta bunu, iki taraf için de hayırlı buluyorum.
Halkın derdi geçim… O yüzden CHP’nin Erdoğan’ın polemik tuzağına düşmeyip ısrarla krizi gündemde tutmasını da doğru buluyorum.
Bunlar madalyonun olumlu tarafları…
Madalyonun öbür yüzünde ise, partinin köklerinde varolan ya da pamuk ipliğine bağlı ittifakı bozmamak adına sergilenen tutuculuk var. Parti yönetimindeki bazı sağcılar şöyle düşünüyor:
"Oldum bittim, Türkiye seçmeninin yüzde 70’i sağcı, yüzde 30’u solcudur. Bu tabloda iktidar şansımız yok. Merkeze yanaşmaya ya da sağcılarla işbirliğine mecburuz."
Bu teşhis, partiyi "milli-manevi değerlerle barışma" niyeti altında, gün be gün milliyetçi, hatta mukaddesatçı bir çizgiye çekiyor. Bu tavır, aslı dururken taklidini istemeyen sağcı seçmeni kazanmaya yetmediği gibi, değişim bekleyen, devrimci tabanı da uzaklaştırıyor. Türkiye çıkış ararken CHP’nin oyu, yıllardır yerinde sayıyor.
En son, Boğaziçi’nde Kâbe’ye hakaret olarak nitelenen resim tartışmasında CHP, Süleyman Soylu’nun safında yeraldı. Parti sözcüsü, hemen "mukaddes değerlere saldırıyı kabul etmeyiz" diye öne atıldı.
Oysa ortada bir saldırı yoktu. Ve konu, inanca olduğu kadar, ifade özgürlüğüne de saygıyı ilgilendiriyordu.
Şu anda halkın ve partilerin önceliğinin ifade özgürlüğü olmadığı belli, ama bu, onun yok sayılmasına yol açmamalı… CHP yönetimi unutmamalı ki, ifade özgürlüğü de, insanlığın yobazlığa karşı asırlarca süren mücadelesiyle kazandığı, mukaddes bir değerdir. Tıpkı eşitlik, insan hakları, hukukun üstünlüğü, demokrasi, laiklik gibi…
Dine, devlete zeval vermemek veya milliyetçilere şirin gözükmek ya da sağ ittifakı rahatsız etmemek uğruna bu değerleri yeterince savunmayan, evleri işaretlenen Alevilere, iradelerine el konan Kürt seçmenlere, kaçırılıp işkence edilen işçilere, kayyım rektöre direnen öğrencilere, tutuklanan LGBT’lilere, hapiste zulüm görenlere sahip çıkmayan bir CHP, muhalefette güç toplayamaz, iktidar olsa da fark yaratamaz.
