Okullar açılmasına rağmen mevsimlik tarım işçisi çocuklar tarlada çalışıyor: Para olmazsa beni okula nasıl gönderecekler
Artı Gerçek - Şereflikoçhisar ilçesinde soğan tarlasında mevsimlik işçi olarak çalışan çocuklar ve aileleri yaşadıklarını anlatarak, çocukların yılın üç dört ayı sadece okula gittiğini söyledi. 34 yaşındaki Medet Modanlı, “Bu iş olmasa ben çocuklarımı okuturum. Onlar tarlada olmasın. Dedem zaten ırgat, babam ırgat ben öyle istemiyorum. Onlar da başka hayat sürsün, benim hayalim budur” dedi.
Mevsimlik işçi olarak çalışan çocuklarda, “Babam beni gönderiyor ama yiyecek bitti şeyim yok. Para yoksa beni nasıl (okula) gönderecekler” ifadelerini kullandı.
‘İKİNCİ DÖNEMDE GERİ GELİYORUZ’
ANKA’da yer alan habere göre tarlada çalışmaya 8 yaşında başladığını ifade eden çocuk işçi, şimdi 15 yaşında olduğunu söyledi. Lise ikinci sınıfta olduğunu belirten çocuk, “Ama kaçırıyoruz. Birinci dönemi bitiriyoruz. İkinci dönemde geri geliyoruz” dedi.
‘ANNEME BABAMA ÜZÜLÜYORUM’
10 yaşındaki Dicle Odanlı, “Şanlıurfa’dan geldim. Soğan topluyoruz. Ben olmasam aileme üzülüyorum. Annemi babamı gördüğümde üzülüyorum, bu halde olmalarını istemiyorum. Soğan topluyorlar güneşin altında. Ben onlara kıyamıyorum. 6. sınıfa gidiyorum. Babam beni gönderiyor ama yiyecek bitti şeyim yok. Para yoksa beni nasıl (okula) gönderecekler” diye konuştu.
‘ÇOCUKLARIMIN DA IRGAT OLMASIANI İSTEMİYORUM’
34 yaşında beş çocuk babası Medet Modanlı, hayalinin çocuklarının kendisi gibi ırgat olmaması olduğunu söyleyerek, şunları kaydetti:
“Nisandan beri çıktık altı ay oldu. Okullar bir aydır başladı. Bizim çocuklar gitmedi. Dedem ırgat, babam ırgat ben Dicle ve Fırat’ın (çocukları) ırgat olmasını istemiyorum. Yevmiyemiz şu anda 200 TL’ye geliyor. Çocukların yevmiyesi yok. Onlar soğanı topraktan çıkarıp kesiyor. Üzülüyorlar, ‘Baba okullar açıldı, öğretmenlerimiz bizi arıyor, sen bizi niye göndermiyorsun’ diyorlar.
Devlet bir taşı görüyor, bizi nasıl göremiyor? Okullar bir aydır başladı. Bizim çocuklar daha tarlada. Üç ay dört ay okula gidiyor sonra nisanda okuldan tekrar çıkıyor. Çocukların hepsi zeki ama tarla çilesi yüzünden çocuklarımız okulundan kalıyor. Bu iş olmasa ben çocuklarımı okuturum. Onlar tarlada olmasın. Dedem zaten ırgat, babam ırgat ben öyle istemiyorum. Onlar da başka hayat sürsün, benim hayalim budur."
‘ALTI AYDIR TARLADAN ÇIKAMADIK’
Liseye geçen kızının henüz okul kaydını yaptıramadığını söyleyen tarım işçisi Süleyman Taş ise şöyle konuştu:
“Biz altı aydır tarladan çıkmadık. Hesaplıyorum yarı yarıya paramızı yemişiz. Domates şu anda burada 20 liraya, üzümü 40 liraya alıyoruz. Geçen yıl Urfa’ya 15 bin liraya gittik (Bir grup işçinin toplu gidişi), bu yıl 30 bin liraya gideceğiz.
Bir kızım var liseye geçiş yapacak daha yapmamış öğretmen beni aradı ‘Niye gelmiyor’ diyor. Yahu sen imkan tanımadın ki gelsin. İmkan olmadıktan sonra ben mecburum burada çalışmaya. Geçinmek zorundayım.”
‘ESKİDEN NASIL OLDUYSA ŞİMDİ DE BÖYLE DEVAM EDECEK’
Eşini kaybettikten sonra soğan tarlasında çalışan Zehra ise çocuklarının okumasını istediğini belirterek “Maddi durum böyledir. Sabah erkenden saat 5’te kalk, akşam eve git, yemek var, çamaşır var, ekmek var. 10 yıldır tarlalardayım. Her zaman böyle olacak. Eskiden nasıl olduysa şimdi de böyle devam edecek” diye belirtti. (HABER MERKEZİ)
