Ford Otosan işçisinin mektubu: Biz zam istiyoruz, patron fazla mesai!

Ford Otosan işçisinin Evrensel Gazetesi'ne gönderdiği mektup, işçilerin durumunu gözler önüne serdi.

Mektupta ağır çalışma koşullarından ve düşük ücretten bahseden işçinin yazdıkları şöyle:

...Hepimizin dilinde sürekli bir 5’li çete ve yaptıkları işler, hükümet ile olan ilişkileri, yap-işlet-devret modelinden halkı sömürdükleri var. Hepimizin bu 5’li çeteye dair kafasında en az bir şey vardır eminim.

Peki 5’li çete böyle de bizim Ford sütten çıkmış ak kaşık mıdır? Yazıda bahsedilen, açıklanan kârlar öyle disiplinli, mutlu, şirinler köyü gibi bir evrende mi kazanılmaktadır? Saygıdeğer sanayicilerimizi biz bu kirli, yeraltı işler alanında hiç görmüyoruz diye bu fabrikalar ve patronları tatlı, tonton, mutlu hoş sohbet amcalar mıdır?

Tabii ki öyle değiller, diğerlerinin adı çıkmış da bizimki çıkmamış olsa ne olur! Aslında durum hiç öyle değil.

HER GÜN YÜZLERCESİNİ YAPTIĞIMIZ ARABANIN BİR TANESİNİ ALAMAYIZ

Bu bahsedilen kârlar bizim için bir sürpriz teşkil etmiyor. Biz her sene arkadaşlarla bunun üzerine konuşuyoruz. Alamadığımız ama her gün yüzlercesini yaptığımız arabadan nasıl kâr ettiklerini biliyoruz. Ford bizden kişi başı günlük en az 45 bin TL gibi bir kâr ediyor. Biz ise daha yedinci ayda yüzde 27’lik vergi dilimine girmiş bulunuyoruz. Verdiğimiz vergi de yine dönüp dolaşıp patrona teşvik gibi geri gidiyor. Bunlar bizim her gün içinde bulunduğumuz ve bire bir gördüğümüz gerçekler. Dalga geçer gibi aylık olarak paylaştıkları, FOGundem’de (Ford’un gündemi) çok saygıdeğer müdürümüz enflasyon karşısında alacağımız zammın işe yaramayacağını biliyor bir de diyor ki işler yoğunlaşacak, fazla mesai artacak, eksikliklerinizi öyle tamamlayın. Ek zam gibi bir talebe, size mesai yaptıracağız merak etmeyin diye telkin veriyor.

PATRONLARIN BİRBİRİNDEN FARKI YOK

Bizden kötü koşulları var diye gösterilen 5’li çetedeki işçilerden hiçbir farkımız yok. Aynı sömürü, aynı düzen. Bu yazıyı okumadan önce meseleye hiç bu açıdan bakmamıştım. Eminim işçi arkadaşlarım da böyle düşünmemiştir. İşin özü ise şu, biz işçiler nasıl birbirimizden farklı değilsek ve sömürülüyorsak, saygıdeğer patronların da birbirinden bir farkı yok. Ben saygıdeğer diye yazayım ama siz ne demek istediğimi anlayın.

TEK SORUN: KENDİMİZE VE BİRBİRİMİZE GÜVENMİYORUZ

Beraber çalıştığım arkadaşlarımın da; içeride bizde zorlama olmaz, etik kurallarımız var, sendikamız var diyen amirlerine patronlarına değil kendilerine güvenmelerinin gerektiğini söylemek istiyorum. Çünkü biz o içerideki kuralların da kimler için olduğunu, hızlı bir bantta koşarak Tazmanya canavarı gibi çalıştığımızı, yazın bu kavurucu sıcağında serinleme hakkımızın bile olmadığını, taktıkları vantilatörün bile kendine hayrının olmadığını ve sendikamız Türk Metal’in patronla ilişkisini de biliyoruz. Bir tek sorun var kendimize güvenmiyoruz. Ve yine tek aşmamız gereken sorun birbirimize güvenmek.