Fiyaskodan zafer çıkarmak

Can DÜNDAR

ARTI GERÇEK- İki MİT mensubunun PKK’nın eline esir düşmesiyle ilgili detaylar İnternet’te var. Ama bu, yıllarca kamuoyundan gizlendi, tuzağın detayları günışığına çıkmadı. İstihbaratçıların ifadelerini içeren videolar yasaklandı. Zamanla diğer rehineler gibi unutuldular. Ailelerinin partileri ziyaret edip yardım istemesi de sonuç vermedi.

Ta ki konu, oy kaybını durduracak bir sürpriz arayan Erdoğan’ın aklına düşene kadar… Erdoğan, aya seyahat, Marmara’ya yeni Boğaz, Karadeniz’e gaz gibi fantezileri istediği etkiyi yaratmayınca rehineleri kurtarma projesini masaya yatırdı. Öcalan’ı Türkiye’ye getirip seçim kazanan Ecevit gibi, rehineleri ve mümkünse yanlarında birkaç PKK yöneticisini Türkiye’ye getirtip zaferini ilan edecekti. "Çarşamba’yı bekleyin" diye haberi de verdi. Ama operasyon fiyaskoyla sonuçlanınca Çarşamba’yı müjdesiz geçirdi.

Yakın geçmişte, bu tür başarısızlıkların pek çok örneği var: ABD’nin 1980’deki İran operasyonu en bilinenlerinden biri... Başkan Carter da, Tahran Amerikan elçiliğindeki 53 Amerikalı rehineyi kurtarmak için İran’a bir harekât planlamıştı; ama helikopterleri Tabes çölünde çarpışınca, "Kartal Pençesi Operasyonu", 8 Amerikan askerinin ölümüyle sonuçlandı.  Carter seçimi kaybetti.

Ne acıdır ki, 40 yıl sonra bu kez Türkiye, aynı ismi taşıyan bir operasyonla, PKK’nın elindeki rehineleri kurtarmayı amaçlarken hem 13 rehineyi, hem de operasyonda görevli askerlerden üçünü kaybetti.

Böyle bir fiyasko karşısında, uygar dünyada yer yerinden oynar, operasyonun tüm detayları anında basına yansır, Savunma Bakanı istifa eder, hükümet seçim kaybederdi.

Ama AKP rejimi, en ufak ses çıkaranı "vatan haini" ilan edip tutuklatarak ve trol ordusu aracılığıyla fiyaskoyu bir zafer olarak pazarlayarak skandalın üstünü örttü. Hatta bunu HDP’yi kapatmak için bir bahaneye çevirdi.

İşe yarar mı? Sanmam. Öyle bir noktadayız ki, ne aya sert inilmesi, ne başarısız bir operasyonda tüm rehinelerin kaybedilmesi, çöpte ekmek arayanların açlığını bastırmaya, çocuğunu komşuya bırakıp intihara gidenlerin acısını unutturmaya yetmiyor, yetmeyecek.