Korkuyor Erdoğan, çok korkuyor

Can DÜNDAR

ARTI GERÇEK - Önce Gezi, ardından 17-25 Aralık, son olarak da 15 Temmuz…

Üç yıla sığan bu üç büyük olay, Erdoğan’ı öyle korkuttu ki, o günden beri devrilme paranoyası içinde yaşıyor.

Polisin emrine verilen tanklar da ondan, sivil milislere özel harp eğitimi verilmesi de, Saray’ın artan koruma ordusu da…

Korkuyor Erdoğan...  Korkmakta da haksız değil; onmilyonların ah’ı var üzerinde… Herkes artık gün sayıyor.

Son seçimde elindeki büyük kentleri kaybetti. Kentlilerin, eğitimlilerin, gençlerin oyu eridi. Eski Başbakan’ı, eski Başbakan Yardımcısı, karşısındaki iki partinin liderleri şimdi… Birlikte yola çıktığı kadroyu tamamen tasfiye etti. Yanında kalanlara da güvenmiyor; damadına bile… Partisi, kamuoyu yoklamalarında sürekli geriliyor. Bugün seçim olsa, karşısına çıkacak iki belediye başkanının, ondan fazla oy alacağı görülüyor. Eskiden çok güvendiği sandıktan da korkuyor.

Ne zaman sıkışsa bir uluslararası kriz çıkarıp kitlesini toparlıyor, ekonomik krizi unutturuyordu. "Beka sorunu" deyip muhalefeti hizaya getiriyordu, bütün aykırı sesleri susturuyordu. Şimdi işler değişiyor. Beyaz Saray’ın yeni sakinine sevimli görünmek, Kremlin’le iyi geçinmek zorunda…  Ekonomik destek alabilmek için Brüksel’i saldırgan siyaseti bıraktığına ikna etmesi, yani Akdeniz’de, Ege’de maceraya girmemesi lazım… O yüzden mehter marşlarıyla yolladığı gemileri sessizce geri çekti. Ama kriz olmayınca da dikkatler, batırdığı ekonomiye, yönetemediği Korona krizine, ülkeyi felakete sürükleyişine, yoksulluğa, işsizliğe çevriliyor. Sokakta öfke büyüyor. Erdoğan korkuyor.

Mafyadan yardım istemesi, Boğaziçi öğrencilerinin evine balyozla girmesi, yeni cezaevleri inşa ettirmesi, habire muhaliflerini hedef göstermesi ondan… Zorbalıktan başka çaresi kalmadı. O işi de milliyetçi ortağına vermiş; belli… Kopmaları önlemek için dönenleri vuracaklar.

Sorun şu ki, bu zorbalık, karşısındakileri yıldırmadığı gibi birleştiriyor; aynı sokak çetelerinin saldırısına uğrayan farklı uçlardaki Selçuk Özdağ ile Barış Atay’ı ortak bir direnişe zorluyor, Kılıçdaroğlu ile Akşener’i daha da yakınlaştırıyor. Karşısındaki cephe gün be gün büyürken, Erdoğan gitgide yalnızlaşıyor. Bunu da görüyor. Korkuyor. Çok korkuyor.