'20 milyon düşman'
'Bu kadar büyük terörist nüfusu olan bir ülke, ya terörist yetiştiren bir bataklıktır ya da devletin terör tarifinde bir vahim hata vardır.'
Can DÜNDAR
ARTI GERÇEK- Halkların Demokratik Partisi, son seçimde yaklaşık 6 milyon oy aldı. Bu, aileleriyle birlikte en az 20 milyon insan demek…
Başından beri partinin çizgisinde bir değişiklik olmadığına göre en az 20 milyon insan, bu politikayı destekliyor demektir.
Önce MHP lideri Bahçeli, sonra İçişleri Bakanı Soylu, HDP’ye ısrarla oy veren bu 20 milyon insanı haysiyetsizlikle itham etti, "terörist" ilan etti. Ne cüret!
Lafa gelince Türkiye Cumhuriyeti’nin 80 milyonun devleti olduğunu söyleyeceksiniz, sonra bu 80 milyonun dörtte birini terörist sayıp onları temsil eden partinin kapısına kilit vurmayı önereceksiniz.
Bu kadar büyük terörist nüfusu olan bir ülke, ya terörist yetiştiren bir bataklıktır ya da devletin terör tarifinde bir vahim hata vardır. Bir başka ihtimal ise, devlet terörü uygulayanların, kendi baskı politikalarını gizlemek için ötekileri terörist ilan ediyor olmasıdır.
Bahçeli, "kapısına açılmamak üzere kilit vurulmasını" istediği HDP’nin son seçimde kendi partisinden çok oy almasını hazmedemedi. Soylu’ya gelince…
Onun sözünün kıymeti olmadığını daha önce Erdoğan’a ettiği hakaretlerden biliyoruz. Dün "Paçasından yolsuzluk akıyor" dediği Erdoğan’ın, bugün paçasında olduğuna göre, yarın HDP ile ilgili görüşünü değiştirmesi de hiç sürpriz olmaz.
Herkes biliyor ki, MHP ve onun AKP’deki sözcüsü Soylu, iktidar içi güç mücadelesinde söz sahibi olabilmek için her fırsatta el yükseltiyorlar. Ama onların eli yükseldikçe, iktidarın oyu düşüyor. Hem Kürt nüfusu, hem AKP içinde bu "MHP’lileşme"den rahatsız olanları kaybediyorlar.
Türkiye, Soylu ve politikalarını onyıllarca denedi; sonucun vahametini gördü, vazgeçti. Tekrar aynı kanlı çukura düşmek, felaketten başka sonuç getirmez.
Soylu eliyle yaratılmak istenen gerilim, çöküşü geciktirmek için nafile bir çırpınıştan ibarettir.
Yapılacak şey, bu tahriklere kapılmadan kararlılıkla dayanışma içinde durmak ve iktidarın eriyişini izleyip "Ohh" çekmektir.
