Afrinli köylüler yaşananları anlatıyor

HABER MERKEZİ - Afrin Harekatı, bombalanan köyler ve sivil ölümlerle 39'ncu gününü geride bırakırken, TSK ve cihatçı gruplardan oluşturulan ÖSO'nun top atışları nedeniyle köylerini terketmek zorunda kalanlar saldırılar sırasında yaşananları anlattı.

Top atışları yüzünden terk edilen köylerin yağmalandığı iddiaları en az sivil ölüm iddiaları kadar dikkat çekmişti. Top atışlarının yaşanmaz hale getirdiği köylerinden, Bilbile ilçesinin Naza köyüne sığınmak zorunda kalan Qurne ve Dersewan köylüleri, saldırılar sırasında yaşananları Mezopotamya Aajansı'ndan Nazım Daştan ve Selami Aslan'a anlattı.

'KÖYÜMÜZÜ TERKETMEK ZORUNDA KALDIK'

Mihemed Nuri adlı 75 yaşındaki Qurne köylüsü, saldırıların ilk günlerinde top atışlarının evlerine yapılması üzerine köyü terk edip başka bir köye gelmek zorunda kaldıklarını söyledi:

"Top atışları ile evlerimize saldırdılar. Bizler de 10 kilometre uzakta olan Naza köyüne gelmek zorunda kaldık. Çünkü yaşamak için imkan kalmadı. Kendimizi buraya ancak atabildik. Sivilleri katlediyorlar. Buraya gelmeseydik, çoluk çocuğumuzu katledeceklerdi."

Mihemed Nuri'nin yaşadıkları bu kadar değil. Nuri, eşyalarını almak için ailesiyle birlikte köye geri döndüğünde, köylerinin yağmalanmış haliyle karşılaştığını söylüyor.

Saldırılar sırasında göğsünden yaralanan ve köyden ayrılmayan 50 yaşındaki kardeşi Hüseyin Nuri’nin kaçırıldığını söyleyen Mihemed Nurİ, o günden bu yana haber alamadığı kardeşinin infaz edilmiş olmasından endişe ediyor.

'HER ŞEYİMİZ TALAN EDİLDİ'

Sığındıkları Naza köyü ilk zamanlar güvenli gibi dursada şimdilerde top atışlarının hedefinde. Köye sığınan Dersewan köylüleri ise tüm yaşananlara rağmen Naza köyünü kendi köyünden daha güvenli buluyor.

Dersewan köyünden Naza köyüne sığınan Henan ailesi, 3 yıl önce Halep’teki savaştan kaçarak Afrin’e yerleşmiş. Yedi kişilik bir ailenin en büyüğü olan 37 yaşındaki İsmehan Henan, köylerinden çıkma gerekçelerini şöyle anlatıyor:

"Halep’ten geldik, şimdi burada da her şeyimizi talan ettiler. Bizim üç evimiz vardı, kendi halinde yaşayan ailelerdik. Çocuklar top seslerinden korkuyordu. Biz de çıkmak zorunda kaldık. Kardeşimizin evi burada, biz de buraya onların yanlarına geldik. Tüm eşyalarımızı Ezaz ve Kilis’e götürüyorlar. Türkiye’ye götürüp satıyorlar. Çocuklarımızın rızkını çaldılar."

(M.A)