Yoğun bakımdaki hastalara köpekli terapi

Floransa'daki hastanenin yoğun bakım servisinde Nuvola ve Dante isimli 2 Golden Retriever, Zeus adlı bir Labrador, Caos adlı bir Cavalier King ve Teresa adlı Cocker cinsi bir köpekler 'çalışıyor'. Özel bir eğitimden geçirildikten sonra hastanedeki görevlerine başlayan bu 5 terapi 'uzmanı' köpek, haftada iki kez, karakterlerine en uygun görülen hastalarla zaman geçiriyorlar.

BBC Türkçe'nin haberine göre, köpekler yoğun bakım servisine girmeden önce özel dezenfektanlarla temizleniyor. Ardından, köpek eğitimcisi, doktor ve fizyoterapistler eşliğinde hastanın yatağına götürülüyor. Hastanın hareket kapasitesine göre köpekleri okşaması, oyunlar oynaması ya da mümkün olan herhangi bir şekilde iletişim kurması amaçlanıyor. Köpekli terapi yöntemleri başka hastanelerde de uygulansa da yoğun bakım servisinde bu yöntemin ilk kez Careggi Hastanesi'nde denendiği belirtiliyor.

Hastanenin uzman doktorları, köpeklerin hastaların iyileşme sürecine büyük katkı sağladığını belirtiyor ve bu 3 yıllık deneyin sonucunu yakında 2 bilimsel makaleyle açıklamaya hazırlanıyor.

'AİLELERDEN DAHA FAYDALILAR'

Terapi köpekleri, hastane görevlileri tarafından meslektaş gibi görülüyor. İtalyan basınına projeyle ilgili bilgi veren yoğun bakım servisi sorumlusu Doktor Manuela Bonizzoli, "Bu köpekleri iş arkadaşımız olarak adlandırıyoruz, hastaneye girdiklerinde bir meslektaşımızı görmüş gibi oluyoruz" dedi.

Bonizzoli, köpeklerin hastalara yalnızca duygusal destek sağlamakla kalmadığını aynı zamanda ilaç tedavisine bağlılığı artırarak hastaların fiziksel olarak iyileşmelerine de katkı sağladığını söyledi.

Doktor Bonizzoli, bu projenin amacının ise yalnızca hastaları eğlendirmek olmadığını vurguladı: Buna eğlence demek doğru olmaz. Yoğun bakım servisi gibi, yaşamla temasın çok kısıtlı olabildiği bir ortamda hastalar yeniden bu teması kuruyor. Hastalar köpeklerin yine geleceğini biliyor ve bir sonraki buluşmayı beklerken sağlık ekiplerinin uyarılarına daha fazla riayet ediyor. Köpekler, hastalara aile üyelerinden daha fazla yardımcı oluyor. Soru sormuyorlar, gözlerinden endişe okunmuyor.