Asıl Erdoğan ve Bahçeli’yi siyasetten men etmek lazım
'Sonu faşizme gidecek bu müsamerede rol almayı reddeden gerçek hukukçular, Saray’dan gelen davet mektubunu yırtıp atıyor; tıpkı Kılıçdaroğlu’na gelen davetiyeyi yırtıp atan Özgür Özel gibi…'
Can DÜNDAR
ARTI GERÇEK - Ülkeyi yöneten "Türk-İslam sentezi koalisyonu"nun iki ortağı, iki gün üstüste, demokrasinin tabutuna iki çivi daha çaktılar:
MHP lideri durup dururken idam meselesini ortaya attı.
Ondan önce de AKP Başkanı, yargı bağımsızlığına çattı.
Adli Yıl açılışı için Cumhurbaşkanı’nın ayağına çağırılan hukukçular, mezbahaya ödül için getirildiğini sanan kurbanlıklar gibi Külliye koltuklarına yerleşirken, Erdoğan, meslektaşları için meslekten men cezası talep etti. Konuşması, tam bir tek adam rejimi güzellemesiydi. Özetle dedi ki:
"Benim yetkilerim, kuvvetler ayrılığına tehdit değildir. Bunu kabullenmeyip yargı bağımsızlığından söz etmek, devlete zarar verir."
Erdoğan, "Ne gerek var bağımsız yargıya; verin bütün gücü bana" demek istiyor. Neyse ki, artık adliye, Külliye’ye sığmıyor. Sonu faşizme gidecek bu müsamerede rol almayı reddeden gerçek hukukçular, Saray’dan gelen davet mektubunu yırtıp atıyor; tıpkı Kılıçdaroğlu’na gelen davetiyeyi yırtıp atan Özgür Özel gibi…
Erdoğan’ı, kendi sarayında şakşakçılarıyla başbaşa bırakmakta ve alternatifine odaklanmakta yarar var. Gündemi, idam tartışmasıyla, Ege çatışmasıyla filan oyalama tuzağına hiç düşmeden, asıl can yakıcı sorunlara, ölümcül hale gelen salgına, derinleşen ekonomik bunalıma, işsizliğe, yoksulluğa, pahalılığa yoğunlaşmak ve ortak paydalarda buluşup akılcı çözümler üretmek gerekiyor.
Umutlu olmak için yeterli nedenimiz var:
Bütün baskılara rağmen Saray’a kafa tutan barolar, Saray’ın davetiyesini yırtma noktasına gelen sosyal demokratlar, fiziki saldırılara meydan okuyan TİP, HDP gibi partiler, salgında yalanlara karşı gerçeğin safında duran tabipler, kararlı direnişleriyle hükümeti İstanbul Sözleşmesi’nden çekilmekten vazgeçiren kadınlar, medyanın kuşatılmışlığına rağmen kurulmak üzere olan yeni kanallar, ne yapsalar toplumun üzerine ölü toprağı serilemediğini gösteriyor.
Sıra, ülkeyi bu hale getiren iktidar ortaklarının siyasetten men edilmesine geliyor.