Ülkü Ocakları'na ait beyaz Mercedes ile kaçırılmıştı: Öldürülen öğretmen Efraim Elvan mezarı başında anıldı

Mehmet MENEKŞE

AMASYA - Türkiye Komünist Partisi, TÖB-DER ve Doğu Karadenizliler Kültür Derneği (DKD) üyesi edebiyat öğretmeni Efraim Elvan, ölümünün 44'üncü yıldönümünde Trabzon'un Beşikdüzü ilçesine bağlı Çamlık Köyü'ndeki mezarı başında anıldı.

Anma törenine kardeşi İsmet Elvan, ablası Şehriban Eyüboğlu, eniştesi İsmet Eyüboğlu, ailesi ve arkadaşları katıldı. Törende Efraim Elvan'ı ve mücadelesini anlatan konuşmalar yapıldı.

'CENAZESİ BİR KÖY YOLU ÜZERİNDE BULUNDU'

Artı Gerçek’e konuşan İsmet Elvan, ağabeyinin öldürülmesini şu sözlerle anlattı:

"Ağabeyim Efraim Elvan Türkiye Komünist Partisi, TÖB-DER ve DKD üyesiydi. Trabzon Fatih Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümünü bitirmiş, Arsin’de edebiyat öğretmeni olarak görev yapıyordu. Evli ve iki çocuk babasıydı. 20 Temmuz 1980'de Trabzon'da oturan ablamı ziyaret ettikten sonra öğretmenlik yaptığı Arsin’e dönmek için yol kenarında araç bekliyor. Ablam da pencereden onu izliyor. Akçaabat Ülkü Ocakları’nın aracı olarak bilinen beyaz Mercedes ağabeyimi yol kenarından kaçırıyor. Bir gün sonra cenazesi Yomra’da bir köy yolu üzerinde bulundu. Biz cenazesini Yomra Sağlık Ocağı'ndan aldık."

'ASIL SUÇLULAR CEZALANDIRILMADI'

Abisinin öldürülmeden önce tehditler aldığını ve birçok kez saldırıya uğradığını anlatan Elvan, "Ağabeyim Trabzon’da, Karadeniz'de tanınan ve sevilen biriydi ancak belli çevrelerin hedefindeydi. Çok kez saldırıya uğradı, darp edildi, tehditler aldı ancak inandığı yolda mücadele ediyordu. Ağabeyimin hedeflediği tek bir şey vardı; emeği ile geçinen insanların hayatlarını gerektiği gibi yaşamaları. Birileri bulundu fakat asıl suçlular değildi. Bu işin içinde derin devlet var tabii ki. Yakalanıp senaryo gereği birilerine idam cezası verildi, yaptıkları itirazlar kabul edilerek önce tahliye ardından da beraat ettirildiler. Asıl suçlular bulunup, cezalandırılmadı" diye konuştu.

'AĞABEYİM KATLEDİLİNCE BABAM YAŞAMAKTAN VAZGEÇTİ'

İsmet Elvan ağabeyinin katledilmesinden sonra yaşadıklarında şöyle anlattı:

"Ağabeyim kaçırıldığında eğitim enstitüsünü bitirmiş, tayinimi bekliyordum. Kaçırılıp katledilmesi bizleri çok derinden etkiledi. Babam bu olaydan sonra yaşamaktan vazgeçti. Annem de öldüğü güne kadar ağladı, gözyaşı döktü. Bu olay öyle yaraladı bizi. Aradan 44 yıl geçti ama Türkiye açısından değişen bir şey yok. Sınıflar arası eşitsizlik çözüme ulaşmış değil. Emekçiler bugün daha da ağır koşullarda yaşam mücadelesi veriyor. Bizler ağabeyimin yaşam ilkeleri, hedefleri doğrultusunda elimizden geldiğince mücadele etmeye devam ediyoruz. Anılarıyla, düşünceleriyle yolumuzu, geleceğimizi aydınlatmaya devam ediyor. İnancı, kararlılığı, davası bizim omuzlarımızda. Bunu sürdüreceğiz ve bizden sonraki kuşaklara da aktaracağız."