Türkiye temsil krizinden çıkabilmiş değil. Parti içi demokrasinin olmadığı, lider kültünün egemen olduğu bir siyasi yapılanmada temsil, temsil edileni bozarken, temsil etme yıkıma ve ölüme neden olan bir şiddete dönüşmekte.
Ütopya ile hakikati birbirine düğümlemesine ve ütopyaya yapılandırıcı bir rol vermesine karşın Adorno post-kapitalist ütopyanın ayrıntılandırılmasına karşı çıkar; çünkü geleceğin tasavvur edilmesi özdeşlik felsefesine, yani idealizme dönüş demektir.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır. Bu siteye giriş yaparak çerez kullanımını kabul etmiş sayılıyorsunuz.