Kanun Hükmü'nün yönetmeni Nejla Demirci: Sanat bu şekilde yargılanamaz

Artı Gerçek - Kanun Hükmü'nün yönetmeni Nejla Demirci, filminin dün akşam yapılan açıklama ile ikinci kez festivalden çıkarılması sonrası konuştu. Olayları şaşkınlıkla izlediğini kaydeden Demirci, "Ben sadece işimi yapmak istiyorum, topluma fayda üretmek istiyorum" dedi.

60'ıncı Antalya Altın Portakal Film Festivali'nin belgesel seçkisinde yer alan 'Kanun Hükmü' filminin, Festival Başkanı Ahmet Boyacıoğlu tarafından yapılan açıklama ile festival seçkisinden çıkarılmasının yarattığı sansür krizi büyüyor. Film, festivale katkısı bulunan sinemacıların ve kamuoyunun baskısı ile seçkiye geri alınmasının ardından dün akşam ikinci kez seçkiden çıkarıldı.

Altın Portakal Film Festivali'nin resmi sosyal medya hesabından yapılan Ahmet Boyacıoğlu imzalı açıklama ile "Benim ve ekibimin can güvenliği ile ilgili tehditler oldukça yüksek perdeden devam etmektedir." denilerek yeniden programdan çıkarılan film hakkında, 'Kanun Hükmü'nün yönetmeni Nejla Demirci, Sözcü TV'ye konuştu.

Demirci şunları söyledi:

Çok şaşkınım çünkü şundan dolayı şaşkınım; bir Türkiye Cumhuriyeti düşünün, bir ülke, büyük ülke düşünün ve bu ülkenin gariban, kendi halinde bir tane bulup buluşturup belgesel film yapmış yönetmeniyle uğraşıyorlar. Uğraşan kim? Kültür Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı, Adalet Bakanlığı… Açıklama yapıyorlar, büyük bir şaşkınlıkla izliyorum. Festivale herkes gibi başvurdum. Filmin çekim aşamasında sorunlar yaşadık ekip olarak da, bunları festivale bildirdim. Ben, bu ülkede yaşıyorum. Bu ülkede yaşamaya devam edeceğim. Belgesel film yapmaya devam edeceğim. O festivalde de olmak istiyorum ve o festival de benim festivalim.

'AYM'DE KARARINDA İFADE ÖZGÜRLÜĞÜNÜN İHLALİ UZUN UZUN TARTIŞILDI'

Yaşadığım hikayeyi kendilerine anlattım ve benim filminin yapımı esnasında yasaklama durumuna ilişkin dava açtık. Anayasa Mahkemesi'nden kazanılmış bir tazminatımız var ve ifade özgürlüğünün ihlali uzun uzun Anayasa Mahkemesi tarafından tartışılmış. Bu, bizim sanatsal ifade özgürlüğümüz açısından da çok kıymetli, emsal niteliğinde bir davadır. Bu bizim kazanımımızdır. Bunu da festivalimize yolladım. Ön jüri bunu gördü muhtemelen ve filmi de beğendiler çünkü. Bu bahsedilen suç unsurları, yok işte FETÖ övgüsü, yok terör övgüsü filan bunlar nasıl akıl dışı şeyler ve nasıl üretiliyor? Hangi paranoya ile üretiliyor? Neyin düşmanlığı yapılıyor, kime düşmanlık yapılıyor? Bu düşmanlık altındaki sebep nedir? Bazen gerçekten anlamakta güçlük çekiyorum. Yani ‘benim’ diyen senarist, bu ülkenin siyasetine, bu ülkenin sanat ortamına müdahale eden siyasi anlayışa şok olur. Biz bu yaşanan şeylerin senaryosunu yazsak ve filmini yapsak çok başarısız yönetmen ilan ediliriz çünkü ‘bu kadar uydurulamaz’ filan denir.

AHMET BEY'E NE YAPTILAR BU HALE GELDİ

Şimdi Ahmet Boyacıoğlu’nun 3’üncü deklarasyonu önümde duruyor: Bir; filmi seçtiler. İki, filmi geri aldılar. Üç, beni sabahın köründe aradılar bir bayram havasıyla ve sevinçle… Ben de çok sevindim. Ben iş yapmak ve toplumsal fayda üretmek istiyorum. Bu kadar olmaz ki.. Bu nasıl bir akılsızlıktır? Festival yönetimi, Ahmet Boyacıoğlu şöyle bir açıklama yapmış: ‘Bu soruşturma ile birlikte benim ve ekibimin can güvenliği ile ilgili tehditler oldukça yüksek perdeden devam etmektedir.’ Başkası, bu insanın ‘Akli dengesinde bir problem var’ der. Ahmet Bey’e ne yaptılar bu hale geldi? Ahmet Bey böyle bir insan olamaz. Ahmet Bey, deneyimli bir insan. Yani kamuoyuna böyle bir açıklama yapılır mı? Kim tehdit ediyor? Nasıl bir ülkede yaşıyoruz?

'O FİLMDE HERHANGİ BİR SUÇ UNSURU OLDUĞUNU KİMSE SÖYLEYEMEZ'

Benim filmim; 2 tane onurlu, 2 tane kamuya sevdalı, 2 tane işlerini kalpleriyle yapan bu topluma, bu halka sevdalı ve etik ilkeler dahilinde hizmet veren bir öğretmenin ve iyi bir hekimin hikayesidir. Ben bu insanları duvar dibine oturtup röportaj yaptırmış, ona buna ya da siyasi erke laf söyletmiş ya da küfrettirmiş birisi değilim. Ben, onları gözlemlemiş; gözlem yöntemiyle takip etmiş ve onların bu süreçle baş etme yöntemlerini anlatmaya çalışmış bir yönetmenim. O filmde, herhangi bir suç unsuru kimse söyleyemez; sanat bu şekilde de yargılanamaz ayrıca… Kendimi savunduğum için lanet ediyorum. Bu kadar olamaz. (KÜLTÜR SANAT)

'Kanun Hükmü'nün gör dediği: 1970'lerden bugüne, Türkiye Sineması'nın sansür döngüsü