'Peki nedir avukatlık mesleği?'
Mehmet Emin AKTAR
ARTI GERÇEK- 5 Nisan her yıl Türkiye'de Avukatlar Günü olarak kutlanır. Bir çok kişi bunu bir uluslararası gün gibi düşünür ama uluslararası gün değil aslında, Türkiye'deki avukatların günü olarak kabul edilmiş, Türkiye Barolar Birliği tarafından. Ama sonuçta bir günde barolar, dernekler mesleğe ilişkin kaygılarını, sıkıntılarını, hukuka ve adalete ilişkin mücadelelerini ve arayışlarını, eskikliklerini, nerede tıkandığını, nelerin yapılması gerektiğine dair görüşlerini kamuoyu ile paylaşırlar. Bunu söylerler, etkinlik düzenlerler, eylem düzenlenler... Artık son bir kaç yılda bundan son derece uzaklaştık. Toplumda daha çok sesi çıkan meslek örgütlerinin başında gelen baroların seslerinin kısılması, çoklu baro sisteminin getirilmesi ve en son salgınla birlikte baro kongrelerinin gecikmesiyle aslında barolar gittikçe işlevsizleştirmeye, sessizleştirmeye; Meslek olarak da avukatlık daha çok hukuk fakültesi açılmak suretiyle, kalite ve niteliği artırmak yerine avukat sayısını artırarak mesleğin genel kalitesinin düşürmesine ilişkin bir politikanın izlendiği bunun sonucu oldu aslında.
Bu koşullar avukatların gününü kutlayamıyorum belkide. Neden kutlayamıyoruz, çünkü çok sayıda avukat özgürlüğü tehdit altında. Mesleki faaliyetleri nedeniyle iktidar tarafından, devlet iktidarı tarafından hoşlanılmayan davalarda avukatlık yaptıkları, belli avukat örgütlerinde görev aldıkları, toplum adına adaletsizliklere itiraz ettikleri için tehdit altında. 5 Nisan günü sadece Diyarbakır Barosu, raporunda hale kendilerine üye olan 69 avukatın özgürlüğünün tehdit altında olduğunu, bir kısmına ceza verildiği, bir kısmı hakkında da davaların sürmekte olduğunu öğrenmiş oluyoruz. Bunu genele vurduğumuzda binler avukatın faaliyetlerinden dolayı özgürlüklerinin tehdit altında olduğunu görmemiz mümkün. Peki nedir avukatlık mesleği? Avukatlık mesleği, serbest bir meslek aslında. Bu nedenle herhangi kuruma, bir yere bağımlı olmadan hem davayı seçmekte serbestlik hem de bütün kurumlara, siyasal iktidara ve mahkemeye karşıda serbest olmasını ifade ediyor. Her hangi bir yere bağlı olmadığı için daha özgürdür, daha özgürlükçüdür. Aslında topluma daha özgür bir hak arayışı için pencere açma mücadelesi yürütür. Mahkemeye de bunu sunar ve görevi de budur zaten. Yani mahkemenin koşullandığı bakış açısını değiştirmek, dönüştürmek. Tabiri caiz ise rahatsız etmek için vardır. İşte bu yüzden aslında yargının diğer ayakları olan iddia ve mahkeme tarafından çok hoş görülmezler. Oysa kendine güveni olan, adalet dağıtımında hakikat peşinde olduğunu düşünen bir yargı mekanizması avukatın rolünün daha etkin biçimde olmasının herkesin yararına olduğunun bilincinde olan da yargıdır. Bu açıdan avukat ne kadar etkin katılırsa, hem toplum açısından hak arama yolları etkin biçimde kullanılır. Hem de hakikatın ortaya çıkması açısından farklı bir pencereden de bir görüşün yargıya sunması nedeniyle yargının daha sağlıklı sonuca varmasını sağlamış olur. Ama ne yazıkki son yıllarda özellikle politik ceza davalarında bunu son derece, mesleğin örselendiğini, mesleğin baskılandığını ve önemli ölçüde işlevsizleştirildiğini söylemek mümkün. Yapılması gereken mücadele etmek. Meşru zeminde kalarak ısrarla mücadeleyi sürdürmek. Yeni gelen avukatlara öncülük etmek, onlara model olarak mücadelenin yollarını açmak ve onları teşfik etmek gerekiyor.
Çok kötü gidiyor ama kendi özelimizde Diyarbakır'dan baktığımızda da bu yıl son bir ayda iki güzel şey oldu Diyarbakır Barosu'nda. Diyarbakır Barosu ilk defa tarihinde Kürtçe bir yayın çıkardı; Aşdad. Tabi Diyarbakır Barosu öncülüğünde ama coğrafyamızdaki bir çok baroya mensup meslektaşlarımızın katkı sunduğu, yazı yazdığı ilk kez bir Kürtçe dergiye kavuşur olduk. Diğer bir haberde Fanjin isminde ilk defa bir kadın hakları alanında bir baroda bir dergi çıkarıyor. Her iki alanda da çalışmalarda bulunan meslektaşlarımı kutluyorum ve bundan sonra da daha da genişleyerek artacağını umuyorum, diliyorum.
