Kriz bir can daha aldı: Borcunu ödeyemeyen çiftçi intihar etti
Ardahan'da yaşayan 34 yaşındaki çiftçi Fuat Avşar, Tarım Kredi Kooperatifi ve bankadan aldığı krediyi ödeyemediği için Koperatif ve banka avukatları ve kefiller tarafından yoğun baskılara maruz kaldı. Üç çocuk babası Avşar, baskılara dayanamayarak ruhsatlı tüfeği ile intihar ederek yaşamına son verdi.
Yakınlarından alınan bilgiye göre; Hayvancılık yapan Fuat Avşar, daha önce Ziraat Bankasından aldığı kredi borcunu Denizbank’tan aldığı kredi ile kapatmış. Her geçen sene artan girdi maliyetleri sonucunda faaliyetine devam etmek ve geçimini sürdürebilmek için kredi limitini artıran çiftçi, Tarım Kredi Kooperatifi Ardahan Müdürlüğü’nden de yem ve diğer girdileri ayni kredi olarak kullanmış. Yaşanan ekonomik krizden dolayı her geçen yıl hayvan sayısı artması gerekirken kredi borcu artan çiftçi, gelinen noktada hayvanlarını satmasına rağmen borçlarını kapatamamış. Evine gelen icra ve hacizlerin yarattığı psikolojik baskıya, Tarım Kredi Kooperatifi müdürünün kefillere, "Kefilsiniz, borcunuz olmasa bile ben Fuat’ın borcunu sizin mallarınızı haczederek alacağım." diye sürekli sıkıştırması sonucunda, kefillerin tehdide varan baskılarına daha fazla dayanamadığı öğrenildi.
Toprak TV'de yer alan habere göre; İYİ Parti Tarım Ve Kırsal Kalkınmadan Sorumlu Başkan Yardımcısı Ergin Kahveci, Tarım Kredi Kooperatiflerine icralık olan çiftçi sayısının 7.500 kişi olduğunu ve kalan borç miktarının da 1 Milyar liranın altında olduğunu ifade etmişti. Kahveci, "Tarım Kredi Kooperatifleri kocaman bir kurum. Bu ülkede Ziraat Odalarına kayıtlı 4.5-5 Milyon çiftçi varken siz 7.500 kişinin sorununu çözemiyor musunuz, bu insanlardan ne istiyorsunuz? Allah aşkına, çağırın ilgili kurumu satın alın bu borcu ve üretimde kalmaları şartı ile ödeyebilecekleri vadelere bölerek çiftçimizi rahatlatın" ifadelerini kullanmıştı.
Sosyal medyada kurdukları büyük gruplar ile hem sosyal medyadan hemde bir kaç kez Ankara’ya giderek sorunlarını yetkililere anlatan çiftçiler için henüz bir çözüm bulunamadı.
Çiftçi Avşar'ın itiharının ardından arkadaşı sosyal medya hesabından bir yazı paylaştı. Fuat Avşar’ın yakın arkadaşının sosyal medya hesabında yaptığı paylaşım şöyle:.
"BU BIR INTIHAR DEĞİL, CİNAYETTİR. BU ACININ TARİFİ YOK…
Fuat Avşar yaklaşık 20 yıldır tanıdığım, ailecek görüştüğümüz bir dostumuzdu. 15 yıl kadar önce, düğününe katılmak için araçlarla konvoy oluşturup katılmıştık dostlarımızla. Bu gün yine bir konvoy oluşturduk yarım yamalak dostları olarak. bu defa Ardahan Devlet Hastanesi nden aldığımız ve köyüne, evine görürdüğümüz cenazesi içindi.
onu tanıdığımda henüz bıyıkları terlememiş, genç bir delikanlıydı. evlendi, bir aile kurdu ve tüm mücadelesi, hayali ailesiyle yaşayacağı, başlarını sokacak bir damı olmasıydı.
Babasından ayrıldığında bir evi yoktu. köyünde emaneten, derme çatma bir evde oturuyordu. ev sahibi yaz aylarında köyüne gelmek istermiş bana anlattığına göre. babasindan ona düşen tek bir tarla vardı. "başkan tarlaya ev yapacağım. ev sahibi gelecekmiş. sonra çocuklar büyüyor, sığmıyoruz " diyordu. bitiremezsede, yarım kalsada bir ev yaptı. ailesini siper edecek, benim diyebilecegi bir evi olmuştu. işte bu evinin bahçesi bu gün onun mezarı oldu. sonsuza kadar, huzur için de olurmu bilemem ama , artık orada yatacak.
Denizbank ve Tarım Kredi Kooperatifinden Kredi kullanmıştı. piyasada ki istikrarsızlık, hayvan telefleri, yüksek faiz gibi faktörler en çok borçlu olan çiftçiyi ve en çokta hayata sıfırdan başlamak isteyen Fuat ı vurdu. kredilerini odeyemez duruma geldi. tüm hayvanlarini, yapilandirdigi kredilerin faizine gitti. o kredisini yapilandirdikca, krediler kar topu gibi yuvarlanarak büyüdü…
Kooperatif bir taraftan, denizbank bir taraftan, ister istemez kefiller diğer taraftan, hayvanı yoktu ve işsizdi, eve ekmek götürememek öbür taraftan Fuat ı boğdu.
"boğuluyorum abi " demişti. Fuat in bu sessiz çığlığı duyulmadi, duyuramadik.
avukat işimi yapmazsam vekalet ücreti alamam, sözleşmem fes edilir,
banka müdürü krediyi tahsil edersem prim alır, daha iyi bir yere tayin olurum,
kefiller ise icra hesaplarıma el konulur, arabam, traktörüme el konulur diye düşündü hep. herkes herşeyi düşündü de, bir Fuat in halini düşünmedi.
omuzları aşağı düşmüş, dalgın, ten rengi aşırı sigaradan olacak ki oldukça esmerlesmiş, başı önde, çaresiz dolaşır dururdu Fuat. bir yandan da sürekli çalan telefonlara bakar, sessiz tuşuna basar, her defasında bir sigara daha yakardı.
bu defa telefonun sessiz tuşuna basmadı. tabancasını doldurdu, yine çaresizce dolaşırken, köyün orta yerinde yürürken, ansızın belinden çıkardı, şakağina dayadı ve tetiğe bastı…
Çocukların durumunu anlatamayacağım.
oldukça kararmisti Fuat in rengi. kesin sigaradandı.
fakat bu sabah cenazesini yıkarken bembeyazdı. öyle güzel, öyle yakışıklıydı ki, 15 yıl önce bıyıkları terlememiş delikanlı gibi.
öyle sıkı sıkıya yummuştu ki gözlerini, bu iğrenç dünyayı ve bu iğrenç suratlarımızı bir daha görme korkusu yaşıyordu sanki.
kefenledik, gül suyu da döktük. iki damla yaş süzüldü gözlerimden…
eve götürdük köyüne, hayalinde ki bitiremedigi evinin bahçesine defnettik.
suçluluğumuzu, son görev kisvesiyle ört bas ederek, vicdanlarimizi rahatlattık.
bu sistem öldürdü Fuat i. modern ve yasal tefecilerin eline düşüren bu sistem. tıpkı onu gömerken el birliği ettiğimiz ve toprak attığımız gibi, her birimiz ayrı bir itekledik Fuat i ölümün önüne önüne…
Bankalar ve Tarım Kredi Kooperatifi bunun hesabını vermeli. Çiftçinin sesini duymayan, yüksek faizle, bu tefecilere bogduran yetkililer istifa etmeli,
ve biz hepimiz, kendimizden utanmaliyiz."
