Dünyanın en mutluları Kuzeyliler

2017 Dünya Mutluluk Raporu’na göre, Norveçliler dünyanın en mutlu insanları. İkinci sırada Danimarka, üçüncü sırada İzlanda var. Türkiye ise 78. sıradan 69. sıraya yükseldi.

Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Ağı'nın hazırladığı 2017 Dünya Mutluluk Raporu’na göre, Norveçliler dünyanın en mutlu insanları. İkinci sırada Danimarka ve üçüncü sırada ise İzlanda var. 155 ülkenin yer aldığı raporda, Türkiye ise 78. sıradan 69. sıraya yükseldi.

BBC'nin haberine göre, Dünya Mutluluk Günü'nde yayınlanan raporun dördüncü ve beşinci sırasında ise İsviçre ve Finlandiya var.

Raporu hazırlayanlar, Norveç'in en büyük gelir kaynağı olan petrolün fiyatının düşmesine rağmen, ülkedeki mutluluk oranının yükseldiğine dikkat çekiyor. Norveç geçen yılki raporda dördüncü sıradaydı.

İlk sıralarda yer alan ülkeler, rapor hazırlanırken dikkate alınan ve mutluluğu artırdığı belirtilen sağlık, sosyal güvence, gelir, iyi yönetim, özgürlükler ve cömertlik gibi unsurlarda yüksek puan aldı. Ayrıca bu ülkeler, güçlü sosyal güvenlik sistemlerine sahip.

Rapor, sosyal dayanışmanın mutluluktaki etkisinin çok önemli olduğunu ortaya koyarken, en büyük mutsuzluk sebeplerinden birinin de işsizlik olduğunu gösteriyor.

ABD’DE MUTLULUK DÜŞÜŞTE

Amerikalılar ise, gelirleri yükselmesine rağmen daha az mutlu olduklarını söyledi. ABD, Mutluluk Raporu'nda bir basamak gerileyerek 14. sıraya indi. Son 10 yılda ABD'deki mutluluk oranı yüzde 5 azaldı.

Rapora göre dünyanın en mutsuz ülkeleri ise sırasıyla şöyle: Ruanda, Suriye, Tanzanya, Burundi ve Orta Afrika Cumhuriyeti.

RAPOR NASIL HAZIRLANIYOR

Dünya Mutluluk Raporu 2012'den bu yana her yıl yayımlanıyor.

Rapor, bu ülkelerden her birindeki 1000'er kişiyle, her yıl, Gallup şirketi tarafından yapılan anketlerin oluşturduğu verilerinin analizine dayanıyor.

Bu anketlerde insanlardan hayatlarını bir ila 10 arasındaki bir skalada derecelendirmesi isteniyor.

Raporu hazırlayanlar ülkelerin en az dörtte üçünde altı temel unsurun mutluluk göstergesiyle bağlantısı olduğunu belirtiyor.

Bu etkenler şunlar: Kişi başı gelir, sosyal destek, sağlıklı yaşam beklentisi, kişisel özgürlük, hayırseverlik ve yolsuzluğun bulunmaması.