Koray Düzgören
20 yıl öncesinin mağdurları 20 yıl sonrasının zalimleri
"28 Şubat bin yıl bitmez" demişti 28 Şubat generallerinden biri. Fakat uzun sürmedi, birkaç yıl içinde bitti. Bitti, ama şimdi o eski mağdur-yeni zalimlerin 28 Şubat’ı devam ediyor.
Koray Düzgören
Tabii 20 yıl önce bilemezdik.
28 Şubat l997 darbesi sürecinde horlanan, ezilen, askeri vesayetin hışmına uğrayan, itilip kakılan, üniversitesinden, işinden atılan, hatta hapse tıkılan ve iktidardan koparılan mağdurlarının, 20 yıl sonrasının en azılı zalimleri olacağını bilemezdik.
Bunları önceden bilseydik, 28 Şubat sürecindeki haksızlıklara, adaletsizliklere, hukuksuzluklara ve vicdansızlıklara göz mü yumacaktık?
Yummayacaktık ve doğru bildiğimiz yolda bedeller ödemeyi de göze alarak yürümeye devam edecektik. Nitekim yürüdük, yürümeye devam ettik ve hala da yürüyoruz.
20 yıl önce destek verdiğimiz, haklarını savunduğumuz, mücadelelerine omuz verdiğimiz, ayrım gözetmeden, çifte kriter tanımadan demokratik mücadele ve insan hakları konusunda o zamanki samimiyetlerine inandığımız bu insanların şimdi sergiledikleri zalimlik ve vicdansızlık bütün insanı değerleri altüst edecek boyutlarda.
Türkiye’de rüzgarlar çabuk döner, devirler çabuk değişir. Bugünün zalimleri ve vicdansızları yine mağdur olursa ne yaparız?
Bu çok yakıcı bir sorudur.
Ve bu sorunun artık hiç sorulmayacağını zannedip iktidar gücüne tapan, bu düzenin böylece sürüp gideceğini zanneden o eski mağdurlar-yeni zalimler ve vicdansızlara karşı biz ne yapacağız?
20 yıl önce onların da haklarını savunmak, mağduriyetlerini engellemek ve uğradıkları adaletsizlikleri dile getirmek uğruna işinden atılan, hayatı altüst olan, hatta hapislere giren biz olduk.
20 yıl sonra bu mağdurların zalim iktidarında yine horlanan, işinden, yurdundan ailesinden koparılan, hayatı alt üst olan ve hapislere tıkılan yine biziz.
Bu nasıl bir iştir?
28 Şubat’ın mağdurlarının önemli bir bölümü meğer din, iman, Allah laflarını ağızlarından düşürmeyen ikbal düşkünü, iki yüzlü sahtekarlarmış.
"28 Şubat bin yıl bitmez" demişti omuzu kalabalık 28 Şubat generallerinden biri. Fakat uzun sürmedi, birkaç yıl içinde bitti.
Bitti, ama çok geçmeden AKP’nin 28 Şubat’ı başladı. Yani omuzu kalabalık general bir anlamda haklı çıktı. Şimdi o mağdurların 28 Şubat’ı devam ediyor.
28 Şubat döneminde demokrat havalarda, mağdurların haklarını savunan şu Abdurrahman Dilipak’ın son dönem yazılarına bakın. Onun gibiler o kadar çok ki. AKP iktidara gelir gelmez, vicdan, ahlak, insanlık gibi kavramları bir tarafa bırakıp, zalimliğin kitabını yazmaya başladılar.
Dilipak, medya alanından iyi bir örnektir bu rezilliği anlatmak için. Şimdi en kanlı, en vicdansız, en ayrıştırıcı ve insanlık dışı lafları onun kaleminden okuyabilirsiniz. Yazılarında iktidarın insanlık dışı uygulamalarına ilişkin rahatsız edici bir imaya bile rastlayamazsınız. Hak, hukuk, vicdan, demokrasinin esamesi bile yoktur.
28 Şubat döneminde, islami kesimden demokrasi ve insan haklarını savunanlarla türban yasağı, din ve vicdan özgürlüğü, insan hakları, askeri vesayetin geriletilmesi, Kürt sorun vb. konularda ortak platformlar kurmuştuk. Dilipak bu platformların en gözde konuşmacısıydı. Peki şimdi? İktidarın en gözde zalimlerinden biri haline geldi. Arada, 20 yıl önceki 28 Şubat’ı da düşünüp, "Ne güzel aldattık kerizleri de diyor mu acaba?
Geçenlerde HDP milletvekili Mithat Sancar, üniversite kesiminden eski mağdur-yeni zalimlere unutamayacakları bir ders verdi bu konuda.
Sancar, TBMM Genel Kurulu’nda 28 Şubat sürecinde de üniversitelerden ihraçlar yaşandığını hatırlattı. Şu anda AKP saflarında siyaset yapanların bazılarının o dönemin mağdurları olduğuna dikkat çekti. "Siz mağdur olduğunuzda insan hakları diyorsunuz ama sevmedikleriniz haksızlığa uğradığında, onlara terörist diye bakıyorsunuz" ifadesini kullandı.
28 Şubat’ta üniversiteden atılan Beşir Atalay’a, Ahmet Gündoğdu’ya, Talip Küçükcan’a, Fatma Benli’ye dönüp, "Hiç utanmıyor musunuz, 28 Şubat’ın mağdurları olarak bir ses çıkarın etrafınızda olup biten zalimliklere" diye seslendi.
Hiç birinden ses çıkmadı. Bir kısmı yerlere, bir kısmı Meclis genel kurul salonunun tavanına baktılar.
Çünkü onlara göre, insan hakları sadece işlerine yaradığı zaman var.
Ama sevmedikleri, onlara muhalif olanlar haksızlığa uğradığında yok.
Tabii 20 yıl öncesinin 28 Şubat mağdurlarının tümünü de aynı kefeye koymamak lazım.
Elbette o dönemin vicdanlı ve hakka, hukuka inanan mağdurları da var.
İşte onlardan bir kısmı 28 Şubat’ın 20. yılında bir araya gelip "28 Şubat’ın 20. Yılında Nereden Nereye?" başlıklı bir bildiri hazırladılar. Bildiride, OHAL sürecinin de tıpkı 28 Şubat gibi demokrasiye vurulan bir darbe olduğu ve bu dönemdeki uygulamaların 28 Şubat’ı bile aratan bir baskı ortamı yarattığını belirttiler. "Bu anlamda 28 Şubat’ın devam ettiğini söyleyebiliriz dediler.
OHAL süreci içinse, "28 Şubat’ta zulme uğrayanların şimdi en başta adaletsizliklere karşı sesini çıkarması gerekir" görüşünü vurguladılar.
Bu vicdanlı sesin sahipleri şunlar:
Adem Geveri, Ahmet Faruk Ünsal, Ahmet Kaya, Berrin Sönmez, Cihangir İslam, Ekrem Baran, Fatma Bostan Ünsal, Hüda Kaya, İbrahim Seydani, Mehmet Bekaroğlu, Ömer Faruk Gergerlioğlu, R. İhsan Eliaçık, Yakup Aslan, Yasin Altıntaş, Zeki Kılıçarslan.
Dönelim yıl 20 öncesinin mağdurundan 20 yıl sonrasının zalimine dönüşenlere:
"Sizin de bir gün çarkınız kırılır, güvendiğiniz duvarlar devrilir."
Bize gelince: Biz yine aynı yerde duruyoruz.