Rusyalılar Karadeniz’in altından, Rusya’nın Anapa bölgesinden Türkiye sahillerine kadar uzanan gaz boru hattının açılışını izlediler. Tabi ki bu muazzam bir projedir ama Rusya’da Gazprom şirketi dışında kimse buna pek sevinmedi. Peki neden sevinmediler? Bunun iki basit nedeni var.
Birincisi: Bu olayın Rusya vatandaşlarının hayatına herhangi bir olumlu etkisi olmayacak. Rusya doğal kaynaklar bakımından dünyanın en büyük liderlerindendir ama bundan faydalananlar sadece Gazprom gibi büyük şirketlerin sahipleridir ki, çoğunluğu başka ülkelerin vatandaşlarıdır. Bundan dolayı da doğal zenginliklerin Rusya halkına ait olduğuna ilişkin inanç çoktan yitirilmiştir. İster bu borular Türkiye’ye ister Çine ister Afrika’ya aksın bundan Rusyalılara ne!
Rusya’nın her dört yanında yaşayan vatandaş bundan çok rahatsız çünkü gaz deniz altından İstanbul’a kadar geçirilmiş olmasına rağmen bırakalım Sibirya’yı, Moskova’nın bile birçok köy, kasaba ve sokağı halen gazsız. Hatta bu gazın çıkartıldığı bölgelerin çoğu köy, kasaba ve sokaklarında bile gaz hattı yok ve vatandaş ilkel yöntemlerle ısınmak mecburiyetinde.
İkincisi: Biraz olsa da durumu analiz edebilme gücüne sahip olan herkes bu "Türk akımı" hattının Rusya için zarar olduğunu görür. Hatırlarsanız birkaç yıl önce bu projenin adı "Güney akımı" idi ve bu hat Rusya’yı Bulgaristan üzeri Avrupa’ya bağlamalı idi. Ama Bulgaristan yönetimi bundan vazgeçti.
Moskova için ikilem oluştu: ya bunun için harcanan milyarlarca doları Karadeniz’in altından gömmek ya da bir kavis çizerek bunu kabul edecek başka bir yere aktarmak. "Güney akımı" projesinin amacı ise aracılara muhtaç kalmadan yani Ukrayna’yı devre dışı bırakarak bu gazı Avrupa’ya aktarmak. Şimdi bundan kaçarız derken Türkiye’nin eline düşmüş olduk. Ukrayna’ya muhtaç kalmayalım derken Türkiye’ye muhtaç kaldık. Bu da yetersiz olunca ve Kuzey akımı gecikince Ukrayna ile mecburen anlaşmak zorunda kaldı, milyarlarca dolarlar tazminatı ödeyerek.
Tüm bunları göz önünde bulundurduğumuz zaman milyarlarca dolar harcanarak yapılan hattın sade Rusya vatandaşı için zarardan başka hiçbir anlamı olmadığı anlaşılmakta. Bu aynı zamanda diplomatik başarısızlıktır. Bunun karşılığı vatandaş için vergilerin artması, emekli yaşının yükseltilmesi ve bisiklete bile vergilendirme getirilmesi oldu. Neresinden bakarsak bakalım sade Rus vatandaşı için zarardan başka hiçbir şey getirmedi.