Uzun zamandır okurlardan tepki alıyorum, 4 yazıya mahkeme kararıyla kaldırma emri gelince "Darbe Yazıları"na son verdim diye. Evet, haklılar, ama sadece ara verdim, darbe yazıları devam edecek, hatta son bölümünü yazacağım, sanırım 3-4 yazı olacak. Bu dönem ara vermemin nedeni mahkeme kararları değil, Türkiye gündeminin oldukça değişmesi. Sanırım 1-2 yazı sonra başlayacağım ve darbe gecesinin Fethiye kısmını yazacağım. Belki de en can alıcı kısmı olacak.

Yanılabilirim ama ben Türkiye’de seçim yapılacağına, hatta yapılabilineceğine inanmıyorum. Erdoğan seçimi, daha doğrusu başkanlığı kazanabilmek için bütün kozlarını oynadı sanırım, Afrin Savaşı son kozuydu ve kaybetti. Hep söylerim, savaşın kazananı olmaz diye, o yüzden burada "kaybetti" derken savaşı söylemiyorum, savaştan dolayı gelecek oyu kaybetti, daha doğrusu %60’ları geçeceğini zannettiği oy oranı belki %1 olarak değişti, o kadar. O yüzden de kendisini dünyanın lideri olarak gören Erdoğan artık önüne gelene yalvarmaya başladı. Kimisi önemli, kimisi çerden çöpten ne kadar ufak tefek parti varsa seçimlerde desteklemesi için her türlü tavizi vermeye hazır.

Geçtiğimiz günlerde neredeyse bütün Türkiye soyunu sopunu araştırmaya başladı. Bunun bence çok önemli bir faydası oldu, insanlar gerçek kökenlerini bir şekilde öğrenecekler. Kimileri için üzücü olacak ama Türk kökenlilerin o kadar da kalabalık olmadığı ortaya çıkacak böylece. Bir gün istatistik yapılsa, ben Kürt kökenlilerin Türklerden daha kalabalık olduğuna inananlardanım. Osmanlının devamı olmanın getirdiği bir sonuç bu, rahatsız edici bişey de değil.

İnsanlar soylarını soplarını öğrenmeye çalışırken başka bir gerçekle daha karşılaştılar, o da dedelerinin dedelerinin yada ninenelerinin ninelerinin yaşadıklarını öğrendiler. Şaka değil Türkiye şu günlerde Aziz Nesin’in "Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz" durumunu yaşıyor.

Aklıma liseden arkadaşım Deli Mehmet’in 3-4 yıl önce yaşadığı olay geldi. Mehmet babasını kaybetti, bütün rutin işlemler yapıldı ve o güzel insan gömüldü. Aradan 1-2 hafta geçti, Mehmet beni aradı.

• Ahmet merhaba…
• Merhaba Deli, toparladın mı biraz?
• Toparladım ama komik bir olay yaşıyorum.
• Hayrola!..
• Babamın mirasını açıkladılar, ben de mirası ayrıldığım eşime ve çocuklarıma bırakmak istedim, benden sonra bir işlem daha olmasını istemedim, zaten gereksinim de yok.
• İyi yapmışsın, sana da bu yakışırdı…
• İyi yaptım ama yapamıyorum, eski eşim dedem Mehmet’le evli gözüküyor, dedem yaşamadığı için de boşanamıyor. Oysa biz boşandığımızda dedem zaten ölmüştü, mezardan mı kalkıp evlendi, çözemiyoruz, bana iyi bir avukat lazım… Kaç gündür Aziz amcayı anıyoruz.

Sanırım gerisini anlatmama gerek yok, bir şekilde çözülmüştü olay. Bunu anlatmamın nedeni Erdoğan’ın seçimleri kazanması için ölen dedelerimize ve ninelerimize dua etmesi gerekiyor. O yaşayan ölülerin % kaçı bu yapılacak seçimlerde oy kullanacak bilemiyorum ama Erdoğan’ın son şansı artık bu gibi gözüküyor. 

Şansı bu noktaya gelmiş birisinin seçime gideceğine ben inanmıyorum. Bunun dışında bir çözüm kaldı mı derseniz, Birleşmiş Milletler’in "Ateşkes" kararından sonra savaşı belki yine içeri taşıyabilir ama bu da denendi ve seçime yetmedi. Anlayacağınız olmayacak seçimlere yeni yeni stratejiler planlıyor Erdoğan. Ben merakla bekliyorum, Adem’le Havva hangi partiye oy verecek, son umut bu gibi gözüküyor.