Bir şeyler yazmanın en zor olduğu dönemdeyiz. Hele de futbol gibi…

Corona, ekonomik zorluklar, yaşam düzeyi derken kâbus gibi bir yılın sonunu getirmeye çalışıyoruz. Arada yazıyorduk maçları, kafalar biraz dağılsın diye...

Üzerine bir de deprem eklendi. Hepsinden daha beteri…

Yüzlerce yuva yıkıldı. Canlar gitti. Umutla insan aranıyor enkaz altında. Minik Elif’in kendisini kurtaran elin parmağına yeten sarılma gücü simge oldu. İBB İtfaiye fotoğrafçısı Süreyya Mümtaz Kurt’un çektiği o kare yüzyılın umut veren fotoğrafıdır. Ama yeter mi, bilinmez… Ne mutlu ki Elif’çik kurtuldu ama ya diğerleri… İnsanın içi daralıp duruyor.

Asena Özkan’ın bu haftaki Beşiktaş yazısında değindiği gibi, işimiz spor yazarlığı. Maç yazıyoruz ama inanın gerçekten çok zor. Antalyaspor – Fenerbahçe maçına yoğunlaşmaya gayret edeyim derken günlük Corona verileri geldi. Artışın gün itibarıyla çok büyük olduğu vurgulanıyordu. Kararan dünyamıza her gün, her an yeni bir sis perdesi çöküyor. Bu tabloda hafta sonu fıldır fıldır gezerken gördüğüm insanlar geliyor aklıma. Bir yandan da enkaz kurtarma çalışmaları. Hastalar… Dövizde patlama… Ekonomik zorluklar… Siyasi kavgalar…

Karma karışık bir dünyada yaşar olduk…

‘Bu ortamda tek tebessüm edebilen insanlar Fenerbahçeliler’ diyerek maça yöneldim…

Gerçekten Sarı Lacivertliler bu sezon taraftarlarına keyif verecek maçlar izletiyorlar. Antalya deplasmanında benzer bir oyunla, belki de çok farklı kazanabilecekleri bir karşılaşmayı 2-1’lik skorla bitirip hem 4’de 4 yaptılar, hem de maç fazlasıyla liderlik koltuğuna oturdular…

Gecenin artıları çok Fenerbahçe adına. Eksilerden başlamak gerekirse Sosa önde gelir. Herkes ondan daha yaratıcı oyun ve paslar beklerken şimdilik o tablodan uzak. Valencia çok çabalıyor, yırtınıyor ama patlamak için sanki bir kırılma günün bekler gibi. Samatta da gol vuruşlarında ekside.

Genel anlamda ise Sarı Lacivertliler sınıfı geçer bir görüntüdeler. Başta da Gustavo. Her yerde, her pozisyonda en etkin isim. Caner orta yapmaktan bezmiyor, kestiği her top da gol pozisyonu oluyor. Tisserand, Ozan, Pelkas son derece çalışkan ve rakibi boğuyorlar.

Diyeceksiniz ki Fenerbahçe bu kadar iyi ve rakip de 10 kişiyken, niye 2-1…

Öncelikle futbolda yakaladığını atacaksınız, net pozisyon kaçırmayacaksınız. Şimdilik Fenerbahçe’nin en büyük eksiği. Ayrıca futbolda şans da olacak. Antalyaspor kalesinin direklerinin neredeyse her yerinde Fenerbahçe’nin şutlarının izleri kaldı…

Fenerbahçe 2-1 kazandı, yoluna devam etti. Konuştuğum her Fenerbahçeli bu sezon halinden memnun.

Ama yaşam koşulları var ya… Onlar vicdanlı Fenerbahçelilerin keyfine gölge olarak düşüyor…

Elif’in umuda tutunuşunun ardından bir takım taraftarı galibiyetine elbette sevinir ama nereye kadar…

Elif’ler çoğalsın… İnsanların artık yüzü gülsün… Keyifli günlerimize dönelim…

Bunlar takımlarımızın galibiyetinden, futboldan çok daha önemli…

Ama yaşam böyle işte… Tüm acımasızlığı ile devam ediyor…

‘Hayat fena halde futbola benzer’ dedikleri gibi…