ABD’nin politikalarının kişilere değil kurumlara bağlı olduğunu ve ne Ortadoğu’daki müttefiklik ne de çıkar ilişkilerinden bir adım geride durulmayacağını akılda tutmakta fayda var.
Erdoğan’a koşup gelmeden önce kendi ülkesinde bir hükümet kurmuş olması gerekirdi. Yani Lübnan hükümeti adına gelmedi, çünkü ortada bir hükümet yok…
Şimdi Amerikalılar, başka ülkelere sözde demokrasi taşıyan kendi devletlerinin demokrasisinin kırılganlığıyla yüzleşiyorlar.
2020 yılı, Türkiye’de mülteciliğin AB ülkelerine karşı tekrar bir şantaj malzemesi olarak kullanılmalarına tanık oldu
Pentagon durdu durdu da, neden Trump’ın 'IŞİD’i bitirdik' ilanında bir yıl sonra 'yeniden hortlayan IŞİD tehlikesini raporlaştırmayı' akıl etti?
Arapların deyimiyle davullar İdlib’de çalarken Türkiye düğünü Ayn İsa’da kuruyor. Bu yüzden Ayn İsa savaşı kapıda demektir.
Arap-Körfez ülkelerini Katar’la kavga ettiren Trump, şu anda giderayak barıştırıyor. ABD ve Kuveyt’in arabuluculuğuyla Katar krizini sona erdirmek için Körfez barışı hamlesi gerçekleşti.
Katar’a bir dizi satış söz konusu. Ancak Katar’a satarken, Katar parasıyla cihadist bir ordu satın alınıp alınmadığını da sormak gerekir.
Görünen o ki, bütün güçler Kuzey Suriye’nin ısınacağına inanıyor ve olası ani gelişmelere karşın her biri kendisi için bir 'üstün pozisyon' garantileme yarışına girmiş durumdadır.
En azından iki ay önceki durum dikkate alındığında, çatışmasızlığın hüküm sürmesi açısından oldukça başarılı sayılır.
