Erdoğan yönetimi, faizleri artırıyor. Tıpkı suni ve keyfi biçimde faiz indirirken olduğu gibi, faizleri artırırken de sadece kendi kişisel çıkarlarını düşünüyor. Önceki dönemde olduğu gibi, bu dönemde de en büyük zararı emekçi, yoksul halk görüyor. Zenginlerse, parasına para katıyor.
Bu ülkede emekçi haneler öylesine yoksullaştırıldı ki, borçlanmadan geçimlerini sağlayamıyorlar. Kredi kartı, yoksulun parası olmuş durumda. Üç alıp bir ödemek, asgari ödeme tutarını yatırıp kalan borcun faizine katlanmak, böylece kredi kartlarını açık tutmak, her emekçi hanenin ayakta kalma stratejisi haline gelmiş durumda.
Nakde sıkışan emekçiler içinse, yegâne kaynak, kredi kartlarından nakit avans çekmek. “Düşük faiz” döneminde enflasyon, emekçi gelirlerini eritirken, kredi kartları aile bütçelerini ayakta tuttu. Şimdiyse Merkez Bankası, Erdoğan’ın talimatları doğrultusunda faizleri artırıyor. Politika faizi %35 oldu. Bu aynı zamanda kredi kartı faizlerinin de artması demek. Mayıs’ta %1,35 olan aylık kredi kartı faizleri şimdi %4’e çıktı.
EMEKÇİLERİN SIRTINA YIKIYOR
Erdoğan/AKP iktidarı, Orta Vadeli Plan’da (OVP) ilan ettiği gibi, kredi kartı harcamalarını kısmaya çalışıyor. Bu, acı çeken bir hastaya verilen afyonu kesmek gibi. Kredi kartıyla harcama imkanının kısılması, her emekçiye gerçekte ne kadar az kazandığını duyumsatacaktır. Alım gücü düşecektir.
Erdoğan yönetimi, seçimleri kazanmak amacıyla kasıtlı olarak yükselttiği enflasyonun yükünü, şimdi faizleri artırarak emekçilerin sırtına yıkıyor. İyip, Deva, Gelecek gibi burjuva muhalefet partilerinin faiz artışlarını alkışlaması da traji-komiktir!
Faiz artışlarının tüm sorumluluğu, Başkancı Rejimle tüm yetkileri elinde toplayan Erdoğan’a aittir. Oysa o, kestaneleri ateşten almak için Mehmet Şimşek’i kullanarak sorumluluğu sırtından atıyor. Burjuva muhalefeti de M. Şimşek ve Gaye Erkan’ı alkışlayıp onlara destek vererek bu tiyatroya ortak oluyor. Bu tavır, zengin sınıfların memnuniyetini yansıtıyor. Mehmet Şimşek’in “rasyonel politika” dediği neoliberal kemer sıkma programıdır. Devlet harcamalarını zerrece kısmadan (kısılacaksa da bu kısma sosyal harcamalardan yapılarak), enflasyonu halkın alım gücünü düşürerek indirme politikasıdır. Burjuva muhalefetinin parçalanmış olmasından dolayı Erdoğan muhtemelen yerel seçimler öncesinde bu politikayı pek değiştirmeyecektir. Faiz artışı ve emekçilerin alım gücündeki gerileme içinse günah keçisi daha bugünden hazırdır: Mehmet Şimşek.
Başkancı Rejim’in yol açtığı ve ona başından beri eşlik eden, kronik döviz finansmanı krizi, öylesine yakıcı bir hal aldı ki, Erdoğan /AKP iktidarının IMF’siz IMF programı uygulamaktan başka şansı kalmadı. Seçimden önce ilan edilen sözde “Yeni Ekonomi Modeli” hızla terk edildi. Faiz konusundaki “nas” söylemleri de öyle. Yine de doların yükselişi engellenemiyor. Yine de ciddi bir finansal girdi sağlanamıyor. Londra para piyasalarından finansman getirir diye umulan Mehmet Şimşek, ABD’den finansman sağlar diye umulan H. Gaye Erkan, Suudi Arabistan’dan, BAE’den para bulmaya çalışıyor!
Yaşanan tablo, Başkancı Rejim’in kalıcı açmazlarına ve bitmeyen krizine işaret ediyor. Burjuva muhalefetinin paramparça olması da Başkancı Rejimin krizine çözüm olmamış anlaşılan!
Alp Altınörs: Çevirmen, yazar, siyasal iktisatçı, düşünce işçisi. İngilizce, İspanyolca ve Rusça dillerinden çeviriler yapmakta ve bu dillerde araştırmalar yürütmektedir. "İmkânsız Sermaye- 21. Yüzyılda Kapitalizm, Sosyalizm ve Toplum" adlı kitabın yazarıdır. Uluslararası siyasal iktisat, uluslararası ilişkiler, filoloji ve tarih disiplinlerinde; SSCB, Çin Halk Cumhuriyeti ve Osmanlı İmparatorluğu tarihi, sosyalizmin sorunları ve 19. Yüzyıl Rus edebiyatı üzerine pek çok makalesi ve çevirisi bulunmaktadır. TED Ankara Koleji Lisesi'ni ve Eskişehir Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi'ni bitirmiştir. 2008 yılında İstanbul'da kurulan Nazım Hikmet Marksist Bilimler Akademisi'nin koordinatörlüğünü yürütmüş siyasal iktisat dersleri vermiştir. 2014-2016 yıllarında HDP Merkez Yürütme Kurulu'nda yer almıştır
