Tarihçi dostum Hulusi Üstün, geçenlerde bir yazımda, ucuz ithal futbolcular için kullandığım, "Ne umarsın bacından, bacın ölür acından" darbımeseli için, "Nicedir rastlamadığım bir dostu görmüş gibi oldum" babından bir mesaj göndermişti...

Çok değerli üstadıma, bu maç vesilesiyle nostaljik bir an daha yaşatmak boynumun borcu oldu. Görünen o ki, doksan dakika bitmeden buna fırsat bulacağım. Çünkü iki tarafta da yeteneksizlik dizboyu...

***

İkinci yarının ilk dakikaları karşılıklı yoklamalarla geçiliyor. Heyecan belki ama son vuruşlarda kalite nanay...

Çünküüü...

(İşte Hulusi beye pas:)

Bunların hay hayı gitmiş, vay vayı kalmış

***

Dakika 68. Nihayet Belhanda'nın yerine Emre girdi. Bakalım bu değişiklik birilerini morartacak mı derken, bir dakika sonra Beşiktaş, en gayretli oyuncusu Umut'la öne geçiyor...

İlerleyen dakikalarda da özellikle Galatasaray'ın daha yeteneksiz olduğunu görüyoruz. Sadece futbolcular değil; Fatih beyler de hiçbir katkıda bulunmuyor...

***

Bakalım İmparator hazretleri basın toplantısında neler yumurtlayacak...