GALATASARAY: 2 ANKARAGÜCÜ: 2
-Alooo.
"Buyur yeğenim."
-Abi maça gidiyor musun?
"Eh, haliyle."
-Metroyla mı?
"Evet."
-O halde Sanayi Mahallesi'ne gelince çaldır; ayran içmeden bu maç çekilmez. Seni bir yere götüreceğim.
"Tamam."
***
Kayhan Cebecioğlu'nun babası adaşım Mustafa bey ve abisi Özcan damardan Fenerli. Peki Kayhan neden cimbomlu?..
Tek izahı var:
Baba ve büyük oğul halı saha maçlarda küçüğü, sakata gelmesin diye kenarda oturtursa, küçük de inat yapacak elbette.
Ve Galatasaraylı olacak...
Bizde de dünyada da aile içinde farklı takımlara gönül vermenin nedeni buna benzer hissiyattır...
***
Değerli okurlarımız hatırlayacaktır:
akp'nin değerli şahsiyeti, minicikken, Kasımpaşa'nın Yahya Kâhya Mahallesi sokaklarında bez topla yaptığımız maçlarda "Abeyler; beni de alsanız da iki de ben tepsem" diye yalvar yakar olurdu da, feryadını kimsecikler görmezken şahsım ilgilenir ve iki-üç dakikalığına oyuna sokardım. Nereden bilebilirdim ki, o parmak kadar yavru böyle selviler gibi boy salacak da, bir nevi N'Zonzi olacak...
Rabbim sonunu Fransız'a benzetip de cihan liderliğinde kadro dışı bırakmasın inşaAllah...
***
Galatasaray malûm; "Üç puan alayım da, isterlerse bana mebus desinler" anlayışında...
Ankaragücü ise, gücü gitmiş, karası kalmış bir gariban...
83'te Taylan çocuğa penaltı yaptırmalarında, on kişi kalmalarının rolü elbette büyüktü...
Peki durum 2-0 olduktan sonra 2-2'ye getirmelerinde çok mu önemli beceri gösterdiler?
İlgisi yok.
Tamamen ft beylerin hatası.
Sen tut, sahanın yıldızı Lemina'yı çıkar, yerine Selçuk'u al...
Santrforsuz takımı hâlâ kanattan oynat...
Akıllara seza.
Geçmiş ola...
