Türkiye'nin esenliği için iktidarından vazgeçen İsmet İnönü ile kişisel iktidarı için ülkeyi ateşe atmaktan çekinmeyeceği iddia edilen bir Recep Tayyip Erdoğan gerçekliği.
AKP-MHP rejimi tüm sözcüleri ve medyasıyla HDP’yi terörist olarak etiketleme çabasındayken liderleri, belediye başkanları, üyeleri tutuklanan, dövülen, öldürülen HDP oluyor.
Erdoğan’ın iktidardan gitmesi Türkiye’ye nefes aldıracak belki ama mevcut siyasi yapı hukukun üstünlüğüne dayalı, laik bir demokrasi kurabilecek mi?
Erdoğan, 28 Şubat paşaları gibi bir güç körlüğü yaşıyor ve HDP’yi kapatarak; Ekrem İmamoğlu’nu görevden alıp siyasetten yasaklatarak iktidarını koruyacağına inanıyor.
Erdoğan’ı Erdoğan’ın dilini içselleştirerek, sahiplenerek yenemezsiniz. Yeni bir dil lazım. Yaraları sarıcı, birleştirici ve geleceğe güven verici. Yoksa Türkiye bedel ödemeye devam edecek.
Yolsuzluk iddialarıyla yıpranan, koltuğu tehlikeye giren Erdoğan, Cemaat ile ortaklığını sonlandırıp Kürtleri düşman ilan ederek ülkeyi bugünkü noktaya sürükleyecek yolun adımını atmıştır.
Devlet aklının, devleti kurtarmak için kurduğu sistem devleti batırma noktasına getirdi. Ülkesini seven herkesin elini taşın altına koyma zamanı çoktan geçti.
Erdoğan'ın amacı Batı’yı kamu nezdinde Türkiye düşmanı gösterip seçimde istediği baskı ortamını kurmak olabilir. Ülkeyi babasının memleketi gibi gören bir liderden her şey beklenebilir.
Biden yönetiminin Erdoğan’a mesajı net: Kürtleri Türkiye’ye ezdirmeyeceğiz, Kürtleri satmayacağız ve Uluslararası Koalisyonla birlikte İŞİD’e karşı işbirliğini sürdüreceğiz.
Bülent Arınç, Abdullah Gül gibi isimler en kritik anlarda susarak açıkçası Erdoğan’a destek olma yolunu seçmiştir. Tarih onları sessizlikleri nedeniyle suçlayacaktır.
