128 milyar dolar tartışılıyor. Soru basit: Nasıl, kimlere, kaç lira kurdan, ne zaman satıldı? Cevap vinçlerle veriliyor. Türkiye’de demokrasinin son kırıntıları iş makineleriyle kazınıyor
Bugün, seçmenin, demokrasi yanlısı ezici çoğunluğunu birleştirmeye adanmak yerine günlük siyasi çıkar peşinde koşanların yarın en küçük bir siyaset alanı dahi bulabilecekleri şüphelidir.
Türkiye ekonomisi yeni bir konjonktüre girmiş gözüküyor. Aynı anda hem kur hem faizler yükseliyor.
İktidar siyasi hatta yön ayarı yapmıştır. Dini merkeze almaya yönelmiştir. Faiz tartışması da gösteriyor ki bundan sonra ekonomide olması muhtemel şeylerin anlamını bulacağı temel de budur.
KÖİ batağı, yandaşa ihaleler, 60 milyarlık deprem vergisi, 128 milyar $ rezervin hesabı duruyor. İktidar var olan kurumları yeniden kurarak, sahipli işleri yeniden dağıtarak 'reform' yapıyor
Yaşadığımız döngüsel kapitalizm krizi değil, ekonominin, AKP’nin siyaset icraatına odaklanmasının yarattığı kriz. Faturasını 30 yıl ödeyeceğiz. Müteahhit duyunu umumiyesi 2050’leri buluyor.
Yabancılar, yılda 100 – 200 milyar $ borç verir, 15 - 20 milyar $ yatırım yapardı. Şimdi vur – kaç yapıyorlar. Doğrudan yatırım yok. % 25’i vatandaşlık satışından sadece konut satışı kaldı
Milli gelir, kişi başına gelir, işsizlik, enflasyon, faizler, genel devlet dengesi, CDS’ler, kredi notu… Önemli temel göstergelerde Türkiye ekonomisinin uluslararası performansı diplerdedir.
Türkiye’nin örnek alınan başarısı ne olabilir? Altun’a başka rakamlar mı gösteriliyor diye endişelendim.
'İntihal' deyince tüyleriniz diken diken olabilir ama dürüst ve yetkin kamu görevlisi talebi de başkalarının tüylerini diken diken ediyor. Tekirdağ’dan başlıyor taarruz!
