Türkiye'de büyük bir haksızlık yaşanıyor. HDP'nin iki Eş Genel Başkanı tutuklu. CHP'nin bir vekili de dahil olmak üzere tam 12 milletvekili cezaevinde; TBMM temsilcileri hapis...

21. yüzyılda geldiğimiz nokta, ne eşek ne zebra, ne de ikisinin bileşimi “zebşek” sevimliliğinde; zebani ruhlular, gazete sayfalarından duruşma salonlarına, sokaklara her yerde, her köşede.

Neredeyse günü gününe, 15 yıllık bir arayla, aynı biçimde tekrarlanan iki ağır hikâye.

OHAL Türkiyesinde, yargının bu kadar aşındığı, örselendiği bir ortamda, hukuksuzluğun hukukun ta kendisi olduğu bir ortamda hiçbir şeye şaşmamak gerek gerçi.

Terörle mücadele edilirken, örgütlerin insan kaynağının azalması üyelerinin "öldürülmesinden" çok, katılım oranlarının düşürülmesi ile alakalıdır.

Sevinmeye, heyecan ve mutluluk duymaya hasret bir coğrafyada, bir tarafta, müthiş bir ulusal gurur ve yaşama sevinci, coşkusuyla sokaklara kendini vuran insanlar...

Elbette, her acının ateşi düştüğü yeri yakar; ancak, bazı acılar da sahiplenilir ve bir kaybın birçok 'annesi' olur.

Almanya ile ilişkilerde de böyle oldu... Ankara'nın, Almanya'yı içişlerine dönüştürme hamlesiyle beraber, Türkiye de Almanya'nın içişlerine dönüştü...

Medyanın ayrımcı, ötekileştirici, ırkçı, militarist, cinsiyetçi ve sınıfsal aşağılamayı kullanmakta beis görmeyen dili, medya sahiplerinin faaliyet alanlarıyla yakından ilgili.

'Askeri olarak İHA'ları kullanan ülkelerin hemen hepsinin drone teknolojisinin kaynağı İsrail'dir. Bir drone'u alın ve bakın, içinde muhakkak İsrail teknolojisi bulacaksınız.'

Dünya politikasına 'ayrılık rüzgârı' geliyor. Katalan Meclisi, önceki gün 'baskın referandum' yapmaya karar verdi; bölge, üç hafta içinde, 1 Ekim'de bağımsızlık referandumuna gidiyor.

Ahmet Şık'ın da mahkemede dile getirdiği gibi, "Terör dosyası diyorsunuz, üç gündür gazeteci faaliyetlerimizi soruyorsunuz. Tek örgüt sorusu sormadınız. Nokta".

Bitmeyen bir OHAL yönetimine ve KHK'larla, Meclis'in devredışı bırakılmasına reva görülen bir ülke haline dönüştü ne yazık ki Türkiye...

Bir gün, çemberden cenderelerin olmadığı, bu kadar büyük acıların yaşanıp durmadığı bir yol da açılacak...İsteyen istediği gibi yürüyebilecek.

Dünya genelinde ordular, emniyet güçleri, 'milli güvenliğe karşı' gördüklerini bünyelerine almazlar. Demek ki, Türkiye bir istisna oluşturmaya karar vermiş...

KHK'lar, ihraçlar, boşalan kadrolara liyakat sahibi değil "hamili kart yakını" sahiplerinin getirilmesi derken, akademik olarak büyük bir kan kaybı söz konusu.

Her göç hikâyesi, bir travmadır. Mutlu aşk olabilir, ama mutlu göç bence yoktur. Muhakkak, az veya çok, anlık ve ömürlük bir sarsıntı yaşanır.

Birbirinden nefret etmek, birbirini insan yerine koymamak bir siyasi ve toplumsal kültür haline dönüşünce, başkalarının acısını keyif vesilesi yapmak da bu kültürün bir parçası haline gelir.

OHAL, KHK’lar, sürekli artan aşırı güvenlik odaklı politikalar... Sonuçta çocuklarımızın evlerinde huzurla uyuyamadığı, hocalarımızın ölümün kenarında dolaştığı bir ortam...

'Bekçi' kavramına ilişkin çocukluktan kalma anılarım arasında hayal meyal anımsadığım geceleri sokaklarda gezen kahverengi üniformalı ve düdüklerini şöyle bir öttürerek geçen bekçiler var.