Sabah evden biraz geç çıktım. Aksi gibi erken saatte bir toplantım var. Ana caddeye çıkıp taksi beklemeye başladım. Tabii gelmedi, gelen de dolu geçti. Hani durdurup pazarlık etme, beni götürmesi için ricacı olma imkânı bile bulamadım. Çaresiz, telefon açıp toplantıya gecikeceğimi haber verdim ve zaten yapmama gerekeni yapıp tramvay durağına doğru yürümeye başladım. Bir anlık gaflet, İstanbul’da yaşadığımı ve ihtiyacım olduğunda bile taksi bulup binemeyeceğimi unutmama, sabah sabah az olan zamanımın 20 dakikasını daha kaybetmeme neden olmuştu…
Metro durağında telefonuma bakarken haberi gördüm: Ertesi günkü UKOME toplantısı hakkında bir X paylaşımı yapan Ekrem İmamoğlu "Taksi sorunun çözümünde önemli bir adım atıyoruz" demiş… “Acaba” dedim kendi kendime, “bu son mağduriyetim mi?” Yanıtı ertesi gün geldi, yeni uygulamaya bakınca anladım ki taksi meselesinde kalıcı bir çözüme ulaşmamıza daha epey var…
KİM BU TAKSİ SAHİPLERİ?
Bugüne kadar üstünde en çok yazdığım konulardan biri İstanbul’un taksi meselesi. Şimdi değil bundan en az on yıl önce bile, taksi sayısının çok az olduğu belliydi. Taksi bulamıyor, bulsak da berbat araçlarda kötü şoförlere razı oluyorduk. Daha çok taksiye, bu alanda rekabete, müşteriye seçme şansı tanıyan bir sisteme ihtiyaç vardı. Ama bir türlü olmadı. Durum gittikçe kötüleşti, her kes bunu konuşur, dünya halimizi bilir oldu ama düzeltmek için hiç adım atılmadı. Beş yıl önce İstanbul’un yönetimini devralan CHP’li belediye bu işi düzeltmesin diye Ankara hemen harekete geçti ve konuyla ilgili karar verici organ UKOME’de yapılan değişiklikle belediye etkisizleştirildi.
Hep şunu merak ettim. İstanbul’da var olduğu söylenen 18 bin taksi plakasının sahipleri kim? Bu insanlar kim olmalı ki siyaset üstünde bu kadar etkili olabilsinler? AKP hükümeti, ülkenin ve partinin temel meseleleri arasında onların da çıkarlarını düşünsün ve İstanbul’da taksi sayısı artmasın diye hemen harekete geçsin… Sonra da yıllarca 18 bin taksinin sahibi eğer kaç kişiyse o kadar insanın çıkarını 16 milyon İstanbulludan üstün tutup titizlikle korusun, kollasın.
Taksi sahiplerini temsil eden bir kurum ve onun başkanı var. Tartışma ne zaman gündeme gelse ‘İstanbul’un taksi sorunu yok, trafik sorunu var’ diye topu taca atan İstanbul Taksiciler Esnaf Odası başkanı Eyüp Aksu’dan söz ediyorum. Kendisinin taksi sahiplerini bu kadar iyi kollayacak siyasi becerisi gerçekten olsaydı şimdiye kadar çoktan ulaştırma bakanı olurdu… Onun temsil ettiği taksi sahiplerinin şaşırtıcı etkisinin kaynağı ileride bir gün belki açıklığa kavuşur…
Geçen yıllar içinde hiçbir şey değişmedi, ama nasıl olduysa geçen hafta AKP iktidarı İmamoğlu yönetimiyle uzlaşma ve küçük bir taviz vermeye razı oldu. Verilen taviz gerçekten de ‘küçük’ ve şimdilik sorunu çözecek gibi görünmüyor…
YENİ TAKSİLER TAKSİ DEĞİL
İmamoğlu’nun ‘X’ açıklamasını okuduğumda, o gün son kez taksi bulamadığımı, meselenin çözüleceğini ve benim de son bir yazıyla bu taksi konusuna artık dönmeyeceğimi hayal etmiştim. Ama öyle olmadı. Belli ki ben bu konuya tekrar tekrar dönmek zorunda kalacağım. Çünkü bir İstanbullu olarak taksi hizmetine duyduğum ihtiyaç bir süre daha tam karşılanamayacak.
29 Ağustos günü UKOME’den çıkan kararla İstanbul’a 2500 yeni taksi gelmesine karar verildi. Malum, İstanbul’da taksi sayısının Paris gibi olması için bizim 20 bin taksiye daha ihtiyacımız var. (Rakam belediyenin raporundan) Yani son gelişmeyle taksi meselesinin çözümünde ancak onda birlik bir adım atılmış görünüyor.
Yeni taksiler bildiğimiz taksi gibi olmayacak. Bir kere üstlerinde taksi yazmayacak, tepelerinde ışık olmayacak, renkleri sarı olmayacak, yani bakınca taksi gibi görünmeyecekler. Üstlerinde damalı şerit olacak ve onlara yol kenarında el kaldırarak değil ancak uygulama üstünden çağırarak ulaşabileceğiz. Artı Gerçek’in ayrıntılı haberinden öğrendiğimize göre şimdilik üç uygulama, Bitaksi, Taksim ve Uber üstünden yeni taksileri çağırabileceğiz. Eğer uygulamalar eski yeni ayrımı yapmadan tek bir havuzdan taksi çağırma imkanı verirse yüzde onluk bir rahatlama payını hissedebiliriz. Ama ikisi arasında bir tercihte bulunmak durumunda bırakılırsak, taksi müşterisi olarak hayatımıza yeni bir müşkülat daha eklenmiş olur…
Şekli şemali, kullanma biçimi tamamen farklı, sayısı sınırlı bu yeni taksilerin o taksi sahiplerini en az kızdıracak şekilde tasarlanmış bir çözüm olduğu görülüyor. AKP hükümetinin bu küçük adımı atması için İBB epey yaratıcı ve sınırlı bir çözüm bulmuş. Artı Gerçek’teki haberde görüşüne yer verilen İBB Toplu Ulaşım Hizmetleri Müdürü Osman Kılıçaslan “Eğer yetersiz gelirse ilerleyen süreçlerde bu rakamın artırılması mümkün” demiş. Anlaşılan İBB, UKOME bloğunda genişletebileceği bir gedik açmayı hedefliyor. AKP ise hangi partiden olursa olsun bütün İstanbulluların çilesine dönüşen taksi meselesinde sorunun kaynağı ve uzlaşmaz görünmemek için bu çözüme ‘tamam’ demiş gibi...
Yeni uygulama üç dört aya kendini gösterecekmiş. Bu arada biz zaten planlarımızı taksilere göre yapmamaya, İstanbul’da böyle bir ulaşım aracı yokmuş gibi yaşamaya, her yere toplu taşımayla gitmeye, o mümkün değilse hiç gitmemeye alıştık…
Cem Erciyes kimdir?
Gazeteci, yayıncı. 1971 doğumlu Cem Erciyes, İzmir Bornova Anadolu Lisesi’ni ve Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Uluslararası İlişkiler Bölümü’nü bitirdi. İstanbul Üniversitesi’nde Uluslararası İlişkiler dalında yüksek lisans yaptı. Gazeteciliğe 1992’de Dünya Gazetesi’nde başladı. Dünya Kitap dergisi ve kültür sanat sayfalarında çalıştı. 1997 yılında Radikal’e geçti. Kültür Sanat Editörü ve Radikal Kitap Eki Yayın Koordinatörü, Ek Yayınlar Yönetmeni gibi görevler üstlendi… 2016 yılında Doğan Kitap’ın yayın direktörlüğünü üstlendi. Halen bu işi yapıyor. Çeşitli dergi, gazete ve internet sitelerinde yazıları yayımlandı. TRT’de, Açık Radyo’da kültür sanat ve tarih programları hazırladı, sundu.
