Bu açıklamaların dönemle ilgili neler söylediğini değerlendirmek zor. Çünkü 'Başkan' ve 'bakan' arkadaşları Türkiye’nin gerçeklerinden çok, kendi dünyalarının gerçekleriyle haşır neşirler.

Bir toplumda karşılanmayan talepler varsa o toplumda değişim kaçınılmazdır. İşte, HDP bu ifade edilemeyen taleplerin buluştuğu yerdir. Bu nedenle de HDP değişimin ve geleceğin partisidir.

HDP, tarihimizdeki Kemalist ve İslamcı iktidarların olumsuzluklarından ders çıkararak yalnızca belirli bir kimliğin değil bütün kimliklerin temsilcisidir. O nedenle de ülkenin geleceğidir.

AKP yeni bir sosyal yapının kurulabilmesi için önemli bir şansı heba etti. Nedenleri muhtelif. Ama fay hattının düşük tarafından yükselenler için bu şans hala geçerli.

HDP’ye karşı yapılan bu “adaletsizliği” Türkiye halkının görmemesi mümkün değildir ve seçim sonuçlarının da buna uygun gerçekleşme olasılığı yüksektir.

Çatışmacı ve kimlikçi siyaset anlayışını bitirmek için toplumun önüne çıkıp bu anlayışa meydan okuyabilecek, gerçek bir lidere ihtiyacımız var. Abdullah Gül, bu kişi değildir.

Bu seçimde AKP+MHP ittifakının kaybetme olasılığı çok yüksektir. Çünkü Türkiye uzunca bir zamandır yönetilememektedir. Üstelik de OHAL koşullarında yönetilememektedir.

Geçmişin baskı altındaki 'İslami kesimi', hem siyasal ve hem de ekonomik olarak güçlendikçe iktidara ulaştı ama bence şimdi geçmişte kendisine yapılanları bugün 'seküler kesime' yapıyor.

Kılıçdaroğlu ve oluşturduğu parti yönetiminin böylesine büyük bir 'karşı-devrim' dalgasını önleyebilecek bir kapasitesi yok. Bir halk hareketi için kolları sıvayacak insanlara ihtiyaç var.

Bu durumda muhalefet, 'Meclis’te sabahlara kadar kahramanca mücadele ettik, ama…' diyerek kenara çekilemez. Çekilmemeli. Hatta toplumu sokağa demokratik haklarını savunmaya davet etmeli.

Seküler kesim siyasetçilerinin şapkalarını önlerine alıp düşünmeleri gereken neden 'Adalet yürüyüşü'nün toplumda bir etkisinin kalmadığı sorusudur.

Kemalist kadroların ve CHP’lilerin, var olan devletin kendi hayallerindeki devlet olmadığını ve olmasının da artık pek mümkün olmadığını anlamaları gerekiyor.

CHP oldukça geniş bir seküler kesim insanının hala desteğini alıyor. Oysa yarın başarılı bir 2019’un Kılıçdaroğlu’nun çekingen ve devletçi yaklaşımıyla başarılamayacağı bence çok açık.

'Kollektif liderlik' gibi saçmalıkları bir yana koyalım ve altını çizerek söyleyelim. Demirtaş, HDP hareketinin lideridir. Üstelik kendisi istese de istemese de bu böyledir.

Bu topluma gerçekten 'özgürlük', 'barış' ve 'birlikte yaşama' değerleri üzerinden yeni bir siyaset önermek gerek. Bütün bu yükü yalnızca Kürtlere ve bir avuç demokrata bırakmamak gerek.

'Demokrat', üstelik de 'sosyal' olanından bir siyasi parti, İslamcı-milliyetçi bir başka partinin arkasına nasıl takılır, nasıl savaşı destekler diye sormak isterim. Bu mudur vizyonunuz?

İktidarın bir 'odak noktası' olarak Demirtaş’tan korktuğu çok açık. Ortada hiçbir delil, hiçbir ciddi eylem olmadığı halde, yargıyı açıkça etkileyerek Demirtaş’ın tutuklu kalması sağlanıyor.

Şimdi büyük bir çalkantının ortasındayız. Tıpkı 90 yıl önceki gibi yine toplumu büyük ölçüde siyasetin dışında tutarak ülkeyi kendi değerleri üzerinden biçimlemek isteyen bir yönetim var.

Çılgın projelerin arasında toplumun yukarıdan nasıl daha iyi (!) yönetileceğiyle ilgili 'Olağanüstü Hal' yasası ve KHK’lar gibi projeler de var anlaşılan.

Muhalefet bakımından medyanın öneminin altını çizmek ve umutlarımızın iniş çıkışlar yaşadığı bu günlerde 'enseyi karartmamak' için Channel N'in efsanevi hikayesine bakmak gerekir.