Çocuk zekâsı. Ne meraklıyız çocuk zekâsı konuşmaya. Sanki zekâ tartışılmaz en değerli insan özelliğiymiş gibi.

Aşkı harcıyorlar, Matmazel. Sevgiyi parıldayan taşlarla, pahalı çiçeklerle, kalpli, kırmızı hediyelerle ucuzlaştırıyorlar. Kanmayın.

Devletimiz dünyada güç gösterisi yaparken, kendi vatandaşının can güvenliğini neden sağlayamadığını, neden Allah’a havale ettiğini soracak mı kendine? Biz soracak mıyız ona?

Mutluluğu kişisel bir yolculuğun son durağı yerine toplu bir dayanışma hikayesi, beraberce inşa ettiğimiz binalar olarak düşünmeye başladığımızda, ruhlarımız da onarılmaya başlayacak.

Ama o taşları kaldırması gerekir birinin. Yere gömülmüşse, tırnağıyla kazıması gerekir. Ve bunu yaptığınızda, mutlaka birileri çıkıp sizinle dalga geçecektir.

Grup düşüncesiyle hareket edersek, uçurumun kenarına varsak dahi, birbirimizi onaylamak için baş sallamaktan vakit bulup da uçurumu göremeyiz.

Belki de enerjimizi terziye gülüp, öfkelenip, ondan korkmaktan çok, kral çıplak ve kafasız diyeceklerle örgütlenip, aptal kralı devirmeye harcamamız gerekiyor.

İngiliz seçmen haritasında 50 yılı aşkın süredir görülmemiş kırılmalar yaşandı.

Şili’de kadınlar bizim için dans ediyor. Suç bizde değil, diyorlar. Ben onlara karşı da sorumluyum artık, ayağa kalkmaya.

Çok gerçek ve sonunda ne çıkacağını tahmin edemediğimiz bir kavga başladı ve solcuların görevi bu enerjiyi doğru yöne, yani savaştan, ırkçılıktan, eşitsizlikle mücadeleye yönlendirmek.

Küçük şeylerin büyük devleti ile büyük şeylerin küçük devleti arasında seçmemiz gerektiğini hatırlatır o gösterişli meclis binasının önündeki çamaşır sepeti.

Bu kadar karmaşık meseleleri kılık kıyafete indirgemenin dilimizden düşüremediğimiz Cumhuriyet kadınına bir hayrı dokunmadığı kesin.

Biz bizeyiz, yalana ne gerek var? Cesur gibi yapmaya ne gerek var birbirimize?

Dünyada şiddetten barışa ulaşılmış her durumu tek tek incelememiz, çalışmamız, hasımı nasıl yeneriz diye değil, kavgayı nasıl bitiririz diye düşünmemiz lazım.

Büyük stratejiler yok çünkü strateji kurabilecek yetiden yoksun birinin peşinde sürükleniyor Amerika. Gizli planlar yok çünkü Trump’ın aklından geçen her şey Twitter’da.

Çocuğunuz salça diye zehir yiyor. Ve o deprem büyük ihtimalle olacak. Bunlarla mücadele etmek için yeterince radikal değiliz.

'Bir kitlesel yokoluşun başlangıcında yaşıyoruz. İklimimiz çöküyor. Ama biz bunu hâlâ düzeltebiliriz. Sen bunu hâlâ düzeltebilirsin!'

Bizim işimiz çocuklara ne olduklarını bildirmek değil, her çocuğa ne olmak istediğini keşfetmek için el vermek olmalıdır. Devletin işi bu olmalıdır.

Brexit de bir kıyamet projesiydi aslında. Büyük bir grup insanın nefret ettiği bir düzeni yıkma, intikam alma isteğiydi Britanya’yı Brexit’e iten. Sonra ne olacaktı? Hiçbiri düşünmedi ki.

Çocuklara yer vermeyi seçenlerle, muktedirin tacizine boyun eğmeyi seçenler arasındaki savaş kaderimizi tayin ediyor. Ama biz çoğalıyoruz. Öldürülmüş bir kadının etrafında toplaşıyoruz.