Seçimler diktatörlükle demokrasi arasında olacaksa, siyasal ve toplumsal muhalefetin buluşacağı yer öncelikle “Kobane” davası olmalı, herhalde.
İktidarın tercihi, Melek’lerin tutuklanması; Ümit Can’ların egemenliğinin sürmesi!
Tabii ki rektörler seçimle gelirdi. Ama 'Reis' düzenine uymayan sandık sonuçları milli iradeye dahil edilmez olduğundan Bulu unutmuş olabilir.
Aradaki farkın kimlere gittiğini sormaktan vaz geçsek de, 65 yaş üstündekilere kobay muamelesi yapılmasına nasıl izin verilebilir?
Kamuoyunun duymaya alıştırıldığı, yeterince ısıtıldığı varsayılmış olacak ki, radikal dincilerin ardından yetkili makamlardan erkek şiddetinin temelini oluşturan demeçler gelmeye başladı.
56 baro ise ortak açıklamaya imza atmadı. Oysa daha dün çoklu baro yasasına karşı yürüdükleri için Ankara sınırında coplanıyorlardı.
AİHM’in Batasuna kararı HDP’yi değil tersine bu örneği veren AKP ve MHP’yi daha çok ilgilendiriyor.
Sarı ailesi, Konya’da 22 Aralık’ta görülecek duruşmaya kadınların bütün gücüyle destek vermesini umuyor, bekliyor. Sarı ailesini yalnız bırakmayalım
Ya da CHP ve Kılıçdaroğlu’nu yetersiz bulan, siyaseten eleştirenler yokluğunun iktidara ne kazandıracağını sorguluyor olabilir.
Çünkü artık siyaset alanının daraltılması değil tümden kapatılması, söz konusu olan.
