Milliyetçilik aslında rejimin ortak dilidir; ama daha önemlisi, Müslüman kesimlerin, rejimin gözünde tahammül edilebilir hale gelmelerinin de tek yoludur.

Her türlü kesim güç kazanmak, ekonomisini büyütmek ya da ideolojisini dayatmak üzere devlet alanını fethedilmesi gereken bir yer olarak görmekte.

İnsana en büyük acıyı veren, yaşadığı yerden, aidiyet duygusunun yarattığı güvenden ve sevdiği insanlardan uzak kalmasıdır.

Devlete egemen olan anlayış doğrultusunda din yorumu ve yaklaşımları dönüşebilen bir kurumun dinin temel değerlerinden uzaklaştığı açık.

Ezidilerin tarihi, Osmanlı-Türk- Ortadoğu coğrafyasında hep acı ile özdeştir. Ezidiler başı dik bir şekilde IŞİD soykırımının hesabının sorulmasının mücadelesini veriyorlar.

Anayasanın 26/3 ve 15/1 maddelerindeki düzenlemelere göre RTÜK’e program durdurma yetkisi verilmesi Anayasaya aykırıdır.

'Kişi, bu aIçak dünyaya tenezzüI etti mi, baIa kapıImış sineğe döner.'

Bu tasarı TCK m.65/2 uyarınca özel af niteliğinde olduğundan kanunlaşması için, TBMM üye tam sayısının 3/5’inin çoğunluğunun kabulü gerekmekte.

Türkiye, mevcut iktidar eliyle ve kifayetsiz muhalefetin aymazlığıyla Sosyal Darwinizm’in faşizmle buluştuğu kavşağa yani 'ayıklama'ya gidiyor.

Terör suçlusu sayılanlara yönelik ayrımcılık yapılarak farklı uygulanan infaz rejimi de kanun önünde eşitlik ilkesine aykırı olup, adil yargılanma hakkının da bir ihlalidir.

Avcı-toplayıcılar doğanın sırlarını biliyorlardı. Hayatta kalmaları buna bağlıydı. Oysa tarımla gelen düzen çiftçilere daha zor bir hayat sunuyordu.

Söz konusu erkeklik tahakkümüne karşı çıkacak farklı bir tür erkeklik inşa stratejisi ve politikası gelişebilir mi?

Adorno’nun deyişiyle yerleşik ev geçmişte kalmıştır. 'Kendi evimizi ev olarak görmemek, orada kendimizi evimizde hissetmemek ahlakın bir parçasıdır.'

İç barışı bozulmuş, demokrasisi, hukuku, ekonomisi zayıflamış bir toplumun dışta güçlü ve itibarlı olması, rasyonel politikalar üretmesi mümkün değil.

Türkiye her zaman olduğu gibi bir adım ileri gidiyor gibi yaparken iki adım geriye gitmeyi başarıyordu. Toplum ise neleri kaybettiğinin farkında değildi.

61 Anayasası yasamaya belli bir üstünlük tanıyan bir parlamenter rejim öngörmüştür. Demokratik ve özgürlükçü yaklaşımı gölgeleyen unsur, askeri gücün yürütme erkine ortak edilmesidir.

Etik yok. Estetik yok. Hukuk  ve onun asıl hedefi olan adalet yok. Boş alanı kötülük, kayıtsızlık, yolsuzluk, adaletsizlik ve umutsuzluk doldurdu.

Silah alım süreçlerinin şeffaflığı ve parlamentoya hesap verebilir olması yolsuzlukların, kamu fonlarının israfının ve kötüye kullanmaların önüne geçer.

Türkiye’nin dengelenemez ve denetlenemez bir güce sahip, toplum olma vasfına ulaşamamış toplulukları ayrıştıran, partili ve taraflı bir başkana ihtiyacı yok.

Her üç aktörün de yeni bir uzlaşma ve toplumsal sözleşme vaadiyle ortaya çıkmaları halinde toplumsal karşılıkları olacağı kanısındayım.