Muhalefet geleneği zayıf olsa da bu toplumda, yarın için genç, diri, dinamik, radikal itirazı olan bir iktidar karşıtlığı elzem. Yenilikçi, yaratıcı, çağdaş bir gelecek için…
12 yüzyıllık bir şehir. Toplam 300 bin sakini var. Çok zengin bir geçmişi. Sokakları tertemiz. 17. yüzyıldan kalma bir kaç lokanta ve pub hâlâ hizmet veriyor. Münster, çok eski ama modern.
‘’Haritalarla Ortadoğu’’ derlemesi farklı zamanlardaki mekanları betimliyor çizgilerle, renklerle. Denizler, nehirler, sınırlar, kentler, göçler çok şey anlatıyor aslında.
Basın özgürlüğü önemli bir mücadele. Evde, okulda, kışlada, mahkemede ve medya organlarında aklımıza, vicdan ve yüreklerimize pranga vurmak isteyenler var. Sadece iktidar değil...
Tarih Müzesinde ablamın sergisine gittim. 70 yıl önce yazdıklarıyla sanki bugünü öngörmüş. Totalitarizm, Kötülüğün Sıradanlığı, Faşizmin iç yüzü ve hedefleri… Dersin ki bizimkini biliyor.
Fransız siyasi-mizah dergisi Charlie Hebdo, 5 yıl önce kanlı bir saldırıya uğramıştı. Ay başından bu yana katliamın 14 ikincil sanığı yargılanıyor. Aralarında iki Türkiyeli var.
New York Times, Pazartesi günü yayınladığı vergi kayıtlarıyla Trump’ın Başkanlık şansını büyük ölçüde azalttı. Çok konuşan, sağcı, sözüm ona memleketini savunan lider görünümü mahvoldu.
İnsanı, yurttaşı hamur gibi görüp, yoğurursam biçimlendirip istediğim hale gelir diyen sosyal mühendisler, çağımızın Menegele’si olmak amacında. Vicdanla ahlak çok sağlam olmalı.
Doğulu, feodal ve dinci krallar, beyler, ağalar, devlet ve hükümet başkanları, Fransa’yı, Fransız zihniyetini pek sevmez. Neden acaba?
Batı’nın, Saray’a karşı tutarlı bir tutum almasının önünde birçok engel var. Washington ve Brüksel’in kararsızlığının bir nedeni de Ankara’da hakiki ve güçlü bir muhalefetin eksikliği.
